روز دانش آموز و منشور حقوق دانش آموزی

محمد رضا نیک نژاد،روزنامه ی آرمان ،12 آبان 92

این یاداشت با نام"دانش آموزان ،شهروندان جامعه ی جهانی" در روزنامه به چاپ رسید.

سیزده آبان روز دانش آموز است. اما هم زمان شدن آن با مناسبتی سیاسی،سال هاست که این روز را در سطح جامعه از چشم انداخته وعموما در نهادهای آموزشی نیز مراسم ها به گونه ای شکلی برگزار و پس از سخنرانی هایی کلیشه ای و تکراری،به پایان می رسد و باز هم دانش آموزان می مانند و دغدغه هایشان.

 دوران دانش آموزی یکی از به یادماندنی ترین دوران زندگی یک فرد است. نخستین تجربه های گروهی شیرین و دلچسب در این دوران شکل می گیرد و دانش آموزان در آن به فراگیری زندگی اجتماعی- آموزشی می پردازند. اما در کشور ما از نخستین سال های ورود و پی ریزی نهادهای آموزشی نوین،این دوران چندان هم شیرین و به یادماندنی نبوده و شیرینی های آن شیطنت های گروهی و شادی های ناشی از دست انداختن معلم و همکلاسی ها و ... بوده است. برنامه های درسی فشرده و خسته کننده،آموزش های نمره- مدار،نتیجه نگر و مبتنی بر تشویق و تنبیه،ساختارِ هرمی و از بالا به پایین و پیامدهایش،پایش همیشگی و بدبینانه ی مسئولین مدرسه بر پوشش و رفتار دانش آموزان،دوری فراوان درونمایه های درسی با زندگی روزمره ی دانش آموزان،فراوانی و گستردگی مواد درسی،ارزشیابی سنتی بر پایه ی بخاطر آوری،میز و نیمکت های رنگ رو رفته و فضاهای آموزشی کسل کننده،کلاس های پر جمعیت،محیط هایی گریزان از شادی و سر زندگی،روش های تدریس سنتی و دور از فن آوری های نوین،معلمان بی انگیز و در گیر با دشواری های اقتصادی فلج کننده  و .... دانش آموزی را یکی از تلخ ترین دوران زندگی نموده است و هر روز بیش از پیش فراگیران را از درس و مشق و یادگیری فراری می دهد. آنچه بیش از هر چیز در این فضاها به چشم می آید،پایمال شدن حق برخورداری از آموزش- یکی از بنیادین ترین حقوق انسان – است. اگر چه در دوره هایی تلاش هایی برای برآوردن این حق بنیادین انجام گرفته است،اما در این زمینه همچنان در نخسین گامیم.

روز دانش آموز از نگاه یک آموزگار

 

مهدی بهلولی/تارنمای انجمن حمایت از حقوق کودکان

 

اگر بخواهم صادقانه بگویم رفتار دانش آموزان در روز آموزگار(12 اردیبهشت) با رفتار من در روز دانش آموز(13 آبان) تفاوت چشمگیری دارد. بیشتر دانش آموزان در روز آموزگار به راستی،شور و شوقی دارند و از صمیم قلب به آموزگاران شادباش می گویند. برخی حتی هدیه ای هم می آورند : شاخه گلی،کتابی و یا خودکاری. در چند سال گذشته و در روز آموزگار،حتی پای برف شادی هم به برخی کلاس های درس باز شده - آن هم همراه با سر و صدای بچه ها،که گاهی آنچنان بلند می شود که صدای مدیر و معاون را هم در می آورد. اما شادباش من در روز دانش آموز،خیلی رسمی و خشک است و حتی به دل خودم هم نمی نشیند تا چه رسد به دل دانش آموزانم؛گرچه سال به سال تلاش می کنم تا این روز را صمیمانه تر تبریک بگویم. نمی دانم مساله به سن و سال ما برمی گردد و یا ریشه در رفتار جاافتاده در فرهنگ مان دارد و رابطه ی فرادست و فرودست : این که در هر جایی،و از آن میان در مدرسه،نباید با زیر دستت چندان همدل و همراه و هم احساس باشی.
  اما ما آموزگاران اگر در روز دانش آموز،مانند بچه ها نمی توانیم شاد باشیم و فریاد بزنیم،بی گمان دوستشان داریم و آرزوی همیشگی ما،سربلندی و کامیابی آنهاست. ما می خواهیم که دانش آموزانمان،انسان هایی شاد،پرتوان،آگاه و پایبند به اخلاق نیک انسانی بار بیایند.

چگونه آموزش و پرورش را بهبود بخشیم؟

                             دایان راویچ،روزنامه لس آنجلس تایمز،1 اکتبر 2013

                             برگردان : مهدی بهلولی ، روزنامه آرمان،12 آبان 92

 لس آنجلس،از هر منطقه ی آموزشی دیگری در کشور،مدرسه های منشوری بیشتری دارد؛و ایده ی مدرسه  منشوری،ایده ی بسیار بدی است. [مترجم : مدرسه های منشوری،مدرسه های دولتی با اختیارهای ویژه می باشند. نویسنده در متن به برخی از ویژگی ها و کارکردهای آنها اشاره می نماید و به نقد آنها می پردازد.]   میلیاردرها،مدرسه هایی را دوست دارند که به صورت خصوصی گردادنده می شوند. پدر- مادران،با وعده های پر زرق و برق مدرسه هایی به دام می افتند که قول بخشیدن بلیت تضمینی ورودی کالج به بچه هاشان را می دهند. سیاستمداران می خواهند با مدرسه های منشوری،قهرمان "اصلاح آموزشی" درنظر آیند.

دریچه‌ای به پرورش نوین

مهدی بهلولی،روزنامه ی اعتماد، ۱۱ آبان ۹۲

از سخنان حسن روحانی، رییس جمهور محترم، در روز نخست مهر و مراسم بازگشایی مدرسه‌ها، می‌توان ارزیابی‌های گوناگونی داشت. با نگاهی سطحی، سخنان روحانی، پیشنهادهایی است برای افزودن یکی دو کلاس درسی یا نشست‌های آموزشی دانش‌آموزی به برنامه درسی مدرسه‌ها، که به ویژه در سپهر و چارچوب مدرسه‌های کنونی، سرنوشت آنها، پیشاپیش، روشن است: افزوده شدن یکی دو کتاب دیگر به کتاب‌های درسی، بی‌هیچ دگرگونی چشمگیری در فرهنگ آموزش. اما می‌توان از گفتار روحانی که بر «احیای زنگ انشا در مدرسه، آموزش قانون و قانونمداری به دانش‌آموزان، آموزش نقد و بررسی طرح‌ها و برنامه‌ها و کرسی‌های آزاد اندیشی در مدرسه، ایجاد ساعت گفت‌وگو، و راه‌اندازی زنگ کتاب و کتابخوانی» تاکید دارد برداشت‌های ریشه‌یی و بنیادی‌تر هم نمود؛ برداشت‌هایی که کار را، حتی تا گونه‌یی «ساخت گشایی آموزشی مدرسه‌ها» پیش می‌برد. فلیکس گارسیا موریون، یکی از اندیشه‌وران ارزنده آموزشی می‌گوید: «اگر می‌خواهید کسی، چیزی را بیاموزد فرصت تمرین کردنش را به او بدهید (قانون طلایی آموزش). مردم، شنا را در استخر یاد می‌گیرند، پس دانش‌آموز هم، شهروندی و حقوق بشر دربرگیرنده ارزش‌های مدنی را، با همیاری در انجمن‌های مدرسه شان یاد می‌گیرد. جایی که دانش‌آموزان برنامه نشست موضوع‌هایی را که به بحث گذاشته می‌شوند، سامان می‌بخشند، سپس دیدگاه خودشان را درباره آن موضوع‌های بحث‌آفرین، آشکارا، هویدا می‌سازند، به استدلال‌های همکلاسی‌ها و آموزگارانشان گوش می‌دهند و استدلال‌های خود را به سود دیدگاه‌هایشان در حل مشکلات پیش می‌نهند. سرانجام- اگر نیاز شد- معمولا با به رای گذاشتن برنامه‌های ویژه گوناگون، تصمیم‌گیری می‌کنند.» کسانی همانند موریون، هنگامی که از چنین دیدگاه آموزشی‌ای سخن می‌گویند حتی ساختار آموزش کشورهای پیشرفته را نیازمند دگرگونی‌های بنیادین می‌دانند.

زمینه های نواندیشی واثرات آن بر نهاد آموزش وپرورش ایران- بخش پایانی

عزت اله مهدوی

دو ماهنامه ی چشم انداز ایران، شماره ی ۸۱، شهریور و مهر ۹۲

 

چشم انداز ایران: در شماره گذشته، بخش اول مقاله ی "زمینه های نو اندیشی و اثرات آن بر نهاد آموزش و پرورش ایران" منتشر شد. در آن بخش،آقای عزت اله مهدوی به "آشنایی ها"ی ایرانیان با نظام آموزشی جدید پرداخته بود و طی چهار محور "بازرگانان و سیاحان غربی"،"اعزام محصل"،"مسافران و سیاحان ایرانی" و" کتاب ها و جراید"ضمن بررسی کانال های آشنایی،سیر مواجهه ی ایرانیان با آموزش و پرورش جدید را پی گرفته بود. در بخش پایانی این مقاله که در ادامه ی تقدیم خوانندگان می گردد،آقای مهدوی ابتدا به ارائه ی تاریخچه ای از تاسیس مدارس جدید در ایران پرداخته و در نهایت طی محور پایانی به بحث "انقلاب مشروطه و اثرات آن بر آموزش و پرورش ایران پرداخته اند که امید است مورد توجه خوانندگان قرار گیرد.

شایان توجه است که چشم انداز ایران در شماره ۷۸ (اسفند ۱۳۹۲ و فروردین ۹۲ ) نیز طی مقالاتی به بررسی تاریخچه آموزش و پرورش نوین  در ایران پرداخته بود که علاقه مندان برای تکمیل بحث می توانند به آن مراجعه نمایند.

- تاسیس مدارس جدید

الف - مدارس خارجی

  تآسیس اولین مدرسه در ارومیه ، توسط کشیشان امریکایی مصادف بود با ایام سلطنت محمد شاه قاجار(1254-1255ق  ). گفته اند در این مدرسه مواد ی از علوم جدید تدریس می شدو محصلان فرصت می یافتند تادر کلاسهای قالی بافی و آهنگری شرکت کنند.  در همان سال در شهر تبریزهم مدرسه ای توسط کشیشان فرانسوی دایر گردید."اوژن بوره" مؤسس مدرسه در نظر داشت "ایرانیان را از هر ملت ومذهب بعلوم جدیده و زبان فرانسه آشنا سازد"( 35 )این مدرسه بزودی اقبال یافت. به طوری که ولیعهد قاجار نیز در آنجا آموزش زبان فرانسه را آغاز کرد.سپس این مدرسه از طرف شاه مورد حمایت قرار گرفت."اوژن فلاندن" در سفرنامه ی خود می نویسد:"موسیو بوره...چون آذربایجان را جهت تبلیغ خود کوچک می دیدو خواست بسراسر نقاط ایران دست یابدلذا اصفهان را که مرکز قلمرو ایران است برگزید و پیشنهاد داد که با ما بطرف این شهر رهسپار شود."(36 ) به تدریج بر تعداد این مدارس افزوده می شد.البته مخاطب اصلی این مدارس بنا بر گزارشی که بعدها "اوژن اوبن"از مشاهداتش (1906-1907 ) می دهد،اقلیتهای مذهبی هستند.

بازنگری در آموزش ریاضی

سُل  گارفونکل و دیوید مامفورد *  

برگردان : مهدی بهلولی / تارنمای فرهنگیان نیوز

 در ایالات متحده،درباره ی وضعیت آموزش ریاضی،هشداری فراگیر وجود دارد. این دل نگرانی می تواند از عملکرد ضعیف دانش آموزان آمریکایی در آزمون های جهانی گوناگون،برخاسته باشد و هم اکنون نیز در قانون " هیچ کودکی جا نماند" جرج بوش،خود را نشان داده است. این قانون،دانش آموزان مدرسه های دولتی را وادار می سازد که تا سال 2014 آزمون های ریاضی استاندارد شده را بگذرانند- با مدرسه ها و آموزگارانی هم این کار را انجام ندهند برخورد می شود.

 اما همه ی این نگرانی ها،بر این فرض استوار است که یک مجموعه رسمی یگانه ای  از مهارت های ریاضی وجود دارد که هر کسی باید بداند،تا برای پیشه های سده ی بیست و یکم آماده گردد. این فرضی نادرست است. راست این است که مجموعه ی گوناگونی از مهارت های ریاضی،برای پیشه های گوناگون،ثمربخش است. آموزش ریاضی ما برای نشان دادن این حقیقت،بایستی دگرگون گردد.

 امروزه،دبیرستان های آمریکایی،زنجیره ای از جبر،هندسه،جبر پیشرفته تر،درس های پیش نیاز حسابان،حساب دیفرانسیل و انتگرال (یا نسخه ی "اصلاح شده" ای از این مجموعه،که در آن همین موضوع ها با هم آمیخته شده اند) را ارائه می دهند. این مجموعه که "استانداردهای اصلی مشترک دولتی" تدوین نموده،به تازگی در بیش از 40 ایالت پذیرفته شده است. این برنامه درسی بسیار انتزاعی،به هیچ رو،بهترین برنامه ای نیست که اکثریت بالای  شاگردان دبیرستانی را برای زندگی آماده می سازد.

 برای نمونه،بیشتر بزرگسالان،به راستی چند وقت یک بار،با وضعیتی روبرو می شوند که در آن به حل معادله ی درجه دوم نیاز دارند؟ آیا آنها باید بدانند بنیاد "گروهی از تبدیل ها" یا یک "عدد مختلط" چه چیزهایی هستند؟ البته ریاضی دانان،فیزیک دانان،و مهندسان حرفه ای بایستی اینها را بدانند،بیشتر شهروندان اما،از مطالعه بر این که چگونه وام ها نرخ گذاری می گردند،چگونه رایانه ها برنامه ریزی می شوند،و چگونه باید یافته های آماری آزمایش های پزشکی ارزیابی گردند،بهره بهتری خواهند برد.

 یک برنامه درسی ریاضی که بر دشواره های واقعی زندگی تمرکز نماید نیز،ابزارهای مجرد و انتزاعی ریاضیات – به ویژه انجام عملیات ریاضی بر کمیت های مجهول- را به دانش آموزان نشان خواهد داد. اما دنیایی تفاوت وجود دارد میان آموزش ریاضی "محض" بدون هیچ زمینه ای،و آموزش دشواره های ربط داری که دانش آموزان را راهنمایی خواهد کرد تا دریابند که چگونه یک فرمول ریاضی،مدل موقعیت های جهان واقعی را می سازد و آنها را توضییح می دهد. راه و روش نخست،همان چیزی است که هم اکنون با درس های جبر پیش برده می شود- با معرفی متغیر رازناک x که بسیاری از دانش آموزان برای درک آن دست و پا می زنند. در برابر،رهیافت همبسته با بافت و زمینه،به شیوه ی همه ی دانشمندان به هنگام کار،فرمول ها با به کارگیری حروف اختصاری برای کمیت های ساده،معرفی می شوند- برای نمونه،برابری معروف انیشتن،E=mc2، که در آن E به جای انرژی،m به جای جرم، و c به جای سرعت نور می نشیند.

 تصور کنید زنجیره ی جبر،هندسه،و حسابان،با زنجیره ی مسآله های مالی،داده ها،و مهندسی پایه جایگزین گردد. دانش آموزان در درس مالی،تابع نمایی،به کارگیری فرمول ها در صفحه گسترده ها،و مطالعه بودجه های مردم،شرکت ها و حکومت ها را خواهند آموخت. در درس داده ها،دانش آموزان مجموعه داده های خودشان را گرد خواهند آورد و می آموزند که چگونه،در زمینه هایی به گوناگونی ورزش ها و پزشکی،نمونه های بزرگتر،برآوردهای بهتری از میانگین ها به دست می دهند. در درس مهندسی پایه،دانش آموزان طرز کار موتورها،امواج صوتی،سیگنال های تلویزیونی و رایانه ها را خواهند آموخت. علم و ریاضی،از آغاز با همدیگر کشف شده اند و هم اکنون نیز،به بهترین نحوی،با همدیگر یادگرفته خواهند شد.

 سنتی ها اعتراض خواهند کرد که برنامه درسی استاندارد،استدلال ورزی انتزاعی ارزشمندی را آموزش می دهد- حتی اگر مهارت های خاص بدست آمده،در زندگی آینده،سرراست،به کار نیایند. یک نسل پیش،سنتی ها همچنین می گفتند که مطالعه زبان لاتین- گرچه کاربردی عملی نداشت- به دانش آموزان یاری می رساند که مهارت های خاص زبانی را پرورش دهند. به باور ما،مطالعه ریاضی کاربردی،همانند آموزش زبان های زنده،هم دانش ِ کاربستنی را به دست می دهد و هم مهارت های انتزاعی را.

 آنچه ما در ریاضی نیاز داریم دو چیز است. نخست "سواد کمیتی" است،همان توانایی برقرارساختن همبستگی های کمی،هر زمان که در زندگی نیاز باشد(همچون هنگامی که ما با یافته های آزمایش های پزشکی ناهمساز روبرو می شویم اما باید روشن سازیم که آیا با روند بیشتر مواجه می شویم یا نه). دوم،"مدل سازی ریاضی" است،همان توانایی در عمل حرکت کردن میان دشواره های روزمره و فرمول بندی های ریاضی(همچون هنگامی که ما روشن می سازیم که آیا خرید خودرو نو بهتر است یا اجاره ی آن).

 پدر- مادران،شوراهای دولتی آموزش و پرورش و دانشکده ها،گزینشی واقعی دارند. زنجیره ی ریاضی دبیرستانی سنتی،تنها راه دست یابی به توانمندی ریاضی نیست. حقیقت این است که خبرگی دانش آموزان ما- که با استانداردهای سنتی اندازه گیری می شود- از دانش آموزان دیگر کشورها،عقب مانده است اما ما بر این باوریم که بهترین روش برای این که ایالات متحده،در سطحی جهانی رقابت کند تلاش برای سواد کمیتی است : آموزش موضوع هایی که به نزد همه ی دانش آموزان معنا دارد و می توانند آنها را در سراسر زندگی شان به کار گیرند.

 از رهگذر کاربست ها در زندگی واقعی است که ریاضیات در گذشته پدید آمد،سده ها رشد کرد،و هم اکنون  با فرهنگ ما،همبسته است.

 *سُل گارفونکل،مدیر اجرایی "کنسرسیوم ریاضیات و کاربردهایش"،و دیوید مامفورد،استاد ممتاز ریاضیات در دانشگاه براون می باشند.  

http://www.nytimes.com/2011/08/25/opinion/how-to-fix-our-math-education.html?_r=3&

http://farhangiannews.ir/view-12861.html

برخی دانش آموزان هنرستانی تهران هنوز کتاب درسی ندارند/ آموزش و پرورش تکذیب کرد

تعدادی از والدین دانش آموزان هنرستانهای شهر تهران می گویند که هنوز فرزندانشان کتابهای درسی ندارند این در حالی است که آموزش و پرورش شهر تهران این موضوع را تکذیب و اعلام کرده تمامی کتابهای درسی هنرستان ها تا پایان شهریور ماه توزیع شده است.

به گزارش خبرنگار مهر، تعدادی از والدین در تماس با خبرگزاری مهر از توزیع نشدن برخی کتابهای دروس هنرستانی خبر داده و گفتند: با وجود گذشت بیش از یک ماه از آغاز سال تحصیلی تعدادی از دانش آموزان مقطع سوم هنرستان کتاب ندارند. 

مهدی بهلولی مدرس یکی از هنرستان های منطقه 12 در تماس با خبرنگار مهر نیز اعلام کرد: تا هفته گذشته دانش آموزان هنرستانی رشته کامپیوتر به 5 کتاب تخصصی خود دسترسی نداشتند که 3 کتاب درسی آنها  توزیع شد،  اما همچنان کتابهای درس سخت افزار و چند رسانه ای به دانش آموزان سوم هنرستانی در رشته کامپیوتر داده نشده است.

وی افزود: این موضوع در حالی است که هیچ کدام از کتابهای درسی هنرستان ها جدیدالتالیف نبوده است و آموزش و پرورش نمی تواند بهانه ای برای عدم توزیع مناسب کتابها داشته باشد.

بر اساس اطلاعات دریافتی خبرنگار مهر، در حال حاضر دانش آموزان هنرستان عصر انقلاب واقع در منطقه 3 همچنان کتابهای درسی خود را دریافت نکرده و مدیر مدرسه به والدین توضیح داده است که این کتابها از سوی اداره آموزش و پرورش شهر تهران در اختیار آنها قرار نگرفته است.

آموزش و پرورش شهر تهران تکذیب کرد

در این میان اما، مصطفی آذرکیش رئیس اداره فنی و حرفه ای و کار و دانش آموزش و پرورش شهر تهران در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن تکذیب عدم توزیع کتاب در هنرستان های شهر تهران، گفت: ممکن است تنها تعداد محدودی از دانش آموزان هنرستانی که در نیمه دوم مهرماه در هنرستانها ثبت نام شده اند کتاب نداشته باشند که مدیر مدرسه به آنها گفته است نسخه پی دی اف را تا زمان تحویل کتاب دریافت کنند تا از دروس خود عقب نمانند.

وی افزود: پیگیریهای لازم برای عدم توزیع کتاب در هنرستان عصر انقلاب نیز از سوی این اداره انجام شده و این موضوع به هیچ عنوان صحت ندارد، چرا که مدیر مدرسه دورنگار  فهرست تمامی کتاب های توزیع شده در هنرستان را در اختیار ما گذاشته است.

آذرکیش ادامه داد: تا شهریورماه 80 درصد کتابهای هنرستانی شهر تهران توزیع شده است و تنها ممکن است دانش آموزانی که در نیمه دوم مهرماه ثبت نام نکرده اند به این کتابها دسترسی نداشته که به زودی کتابها نیز در اختیار آنها قرار می گیرد. 

http://www.mehrnews.com/detail/News/2164774

نکاتی درباره ی تعریف،مفهوم و معنای راستین آموزش و پرورش

برگردان:محمد رضا نیک نژاد

به باور برخی دانشمندان،واژه ی"education " از واژه ی لاتین "educatum "مشتق شده است که به معنی "آموزش دادن" یا "تربیت کردن" است. گروهی از کارشناسان آموزش و پرورش می گویند که "education "از واژه ی دیگر لاتین، یعنی"educare" آمده است که به معنی "پروردن" یا "بار آوردن" است.

 به باور شمار کمتر دیگری، این واژه از واژه ی "educer  "در لاتین به معنی"هدایت رو به پیشرفت" یا "شکفتن" سرچشمه می گیرد. همه ی این معانی نشان می دهد که آموزش و پرورش به دنبال پروراندن کیفیت های شایسته در انسان و گشودن بهترین راه به روی هر فرد است. آموزش و پرورش به دنبال پرورش ظرفیت های درونی انسان است.

ما با آموزش یک فرد می کوشیم دانش درک مهارت ها،انگیزه ها،نگرش ها و اندیشه ی نقادانه ی پسندیده ای را به او بدهیم. به عبارت دیگر او آگاهی تاریخی،جغرافیایی، ریاضی، زبانها و علوم را فرا می گیرد.

او تا اندازه ای درک درباره ی هر چیز عمیقی در زندگی،روابط پیچیده ی انسانی و رابطه ی علت و معلولی و جز اینها را پرورش می دهد. فرد تا اندازه ای مهارت های نوشتن،سخن گفتن، حساب کردن،طراحی،به کار اندازی برخی ابزار ها و غیره را فرا می گیرد. همچنین او تا اندازه ای علاقه و نگرش به کار اجتماعی،زندگی دموکراتیک،مدیریت تعاونی و غیره را می پروراند. به عنوان یک فرد در جامعه،او باید اندیشیدن نقادانه درباره ی مسایل گوناگون زندگی و تصمیم گیری درباره ی آنها را بدون تعصب ها و پیش داوری ها،خرافات و باورهای کور، فرا بگیرد. بنابراین او باید همه ی این ویژگی ها را در روند آموزش با سر، دست و قلب بیاموزد.

تعاریف آموزش و پرورش از دیدگاه کارشناسان برجسته ی آموزشی هندی

1-      ریجیود: آموزش و پرورش چیزی است که انسان را خود اتکا و از خودگذشته می سازد.

2-      اوپنیشاد: آموزش و پرورش برای آزادی بخشی است.

3-      باگاواد گیتا : هیچ چیزی روی زمین پالایش کننده تر از خرد نیست.

4-      شانکارا چریا: آموزش و پرورش تحقق خویشتن است.

آموزش و پرورش در نگاه یونسکو

 

برگردان : مهدی بهلولی / فرهنگیان نیوز

نشاندن آموزش و پرورش کیفی در قلب توسعه

 از سال 1945 که سازمان یونسکو آغاز به کار کرد رسالت اش،یاری رساندن به برقراری صلح،ریشه کنی فقر،توسعه ی پایدار و گفت و شنود میان- فرهنگی بوده است. در دست یابی به این هدف ها،پرداختن به آموزش و پرورش،یکی از کنش های اصلی یونسکو است. این سازمان به بینش همه جانبه و انسان باورانه ی آموزش و پرورش کیفی در سراسر جهان،و تحقق حق برخورداری همگان از آموزش و پرورش پایبند است و باور دارد که آموزش و پرورش در توسعه ی اقتصادی،اجتماعی و انسانی نقشی بنیادین بازی می کند.

 هدف های آموزشی یونسکو،ایجاب می کنند که از کامیابی برنامه ی "آموزش برای همه"(EFA

) پشتیبانی نماید؛رهبری محلی و جهانی در آموزش و پرورش را تدارک بیند؛نیرومندی و افزایش سامانه های آموزشی سراسر جهان،از روزهای نخست کودکی تا سال های بزرگسالی را پی گیرد؛و پاسخ گویی به چالش های جهانی این روزگار از رهگذر آموزش و پرورش را،دنبال نماید.

بدهی ۳۰۰ میلیاردی دولت به فرهنگیان

یک فعال صنفی طرح کرد:   

بدهی ۳۰۰ میلیاردی دولت به فرهنگیان/ دو ماه حق مراقبت و تصحیح پرداخت نشده است

چکیده: «در حوزه اجرایی به معلمانی که از جلسه امتحان مراقبت کرده‌اند باید ۲۰۰ هزار تومان پرداخت شود و در حوزه تصحیح به معلمانی که برگه‌های امتحانی را تصحیح کرده‌اند باید برای هر برگه ۳۰۰ تومان پرداخت شود. اما هنوز حق الزحمه معلمان در امتحانات نهایی خرداد ماه پرداخت نشده است.»

یک فعال صنفی معلمان از پرداخت نشدن حق اضافه کاری اردیبهشت و خرداد ماه سال جاری معلمان خبر داد.

«مهدی بهلولی» در این باره به ایلنا گفت: در حوزه اجرایی به معلمانی که از جلسه امتحان مراقبت کرده‌اند باید ۲۰۰ هزار تومان پرداخت شود و در حوزه تصحیح به معلمانی که برگه‌های امتحانی را تصحیح کرده‌اند باید برای هر برگه ۳۰۰ تومان پرداخت شود. اما هنوز حق الزحمه معلمان در امتحانات نهایی خرداد ماه پرداخت نشده است.