آزمون های نهایی در پیچ و خم شایعات!

محمدرضا نیک نژاد،روزنامه ی آرمان،29 اردیبهشت 93

چند وقت پیش آشنایی از من خواست که چند جلسه درسی برای پسرش- که سال چهارم پیش دانشگاهی رشته ی ریاضی است و درس فیزیک اش نهایی شده است - داشته باشم. یکی – دو جلسه رفتم. نه پسر درس خوان بود و نه چند جلسه ی درسی،کارش را راه می انداخت! تا این که چند روز پیش پدرش نگران و دستپاچه زنگ زد و پس از کلی معذرت خواهی گفت: پسرش نمی خواهد کلاس ها ادامه یابد و گویا یکی از دوستان اش قول داده که پرسش های آزمون را برایش بخرد! و سپس درستی یا نادرستی این گفته را جویا شد. من که در دو- سه سال گذشته چنین شایعاتی را شنیده بودم،با کمی مِن – و- مِن کردن و پیش از آن که ریشه های اخلاقی کار را به چالش بگیرم،گفتم :خیلی نمی شود به چنین وعده هایی دلخوش بود،در برخی موارد- به گفته ی برخی دانش آموزان و همکاران – انجام شده و گاهی هم وعده هایی پوچ و توخالی بوده است!  

اخلاق،جامعه و مدرسه (تعلیم وتربیت اخلاقی در اندیشه های جان دیوئی)

                         عزت اله مهدوی،روزنامه اعتماد،29 اردیبهشت 93

جان دیوئی (1952-1859) ازنسل فیلسوفان برجسته ای است که در حوزه مسائل مربوط به آموزش وپرورش ، نه تنها مقاله وکتاب نوشت ،بلکه با تأسیس آموزشگاه، مستقیماً به اجرا وسنجش نظرات تربیتی خود پرداخت.به اجمال می توان گفت او دانشمندی بود که اندیشه هایش همچون پلی است که دانسته ها را با عمل،منطق را با تحقیق،علم را با رفتار انسان،تجربه را با آموزش وپرورش و مشارکت را با دموکراسی ارتباط می داد.دیوئی در امر آموزش به قوت تمام از تجربۀ زندۀ دانش آموز در محیط ،سخن می گفت و محیط  برای او  هم محیط فیزیکی بود وهم محیط فرهنگی،به این ترتیب بیشتر آراء ونظریات خود را با این ملاحظه پیش می برد که گِره ای از مشکلات زندگی انسانها بگشاید و به کاربرد های عملی اندیشه هایش توجه جدی می نمود.به نظر او روش های تعلیم وتربیت را نباید از ویژگی های جامعه جدا دید،زیرا هدف از تعلیم وتربیت این است که افراد بتوانند با زندگی روبرو شوند.اگر آموزش در گذشته در کار انباشتن ذهن افراد وصرفاً به دنبال بالا بردن معلومات آنها بود،امروزه باید این فعالیت مهم به زندگی اجتماعی آنها پیوند بخورد. 

مدرسه های دولتی را دریابید

                            مهدی بهلولی،روزنامه شهروند،21 اردیبهشت 93

 این که برخی می پندارند دانش آموزان مدرسه های غیردولتی(غیرانتفاعی) از طبقه متوسط و بالای جامعه می باشند و همه ی شاگردان این مدرسه ها،بچه های خانواده های پولدار جامعه اند و هزینه های هنگفت تحصیل در این مدرسه ها،فشاری بر این خانواده ها وارد نمی آورد پنداری نادرست است. 

حق برخورداری انسان از آموزش و پرورش در برنامه توسعه پس از 2015(بخش سوم)

دو ماهنامه ی چشم انداز ایران، شماره ی84،اسفند 92 و فروردین 93

برگردان: محمدرضا نیک نژاد

توضیح : متن پیش روی شما،بخش سوم از سفارش نامه ی شانزده نهاد مدنی - آموزشی جهان به سران کشورهای حاضر در مجمع عمومی سازمان ملل در مهر 92 است که در آن،سران کشورها به توجه بیشتر به آموزش و حق برخورداری از آن فراخوانده شده اند. این سفارش نامه ده بند است که بند نخست و دوم و سوم آن با مقدمه ای از مترجم در بخش های پیشین منتشر شد. بخش سوم - بندهای - چهارم و پنجم- آن را با هم می خوانیم.

 4 -   آموزش بزرگسالان و سوادآموزی،در چارچوب یادگیری مادالعمر؛بخش جداناشدنی از حق برخورداری از آموزش است.

سندهای حقوق بشر جهانی،حق برخورداری از آموزش برای هر سنی را با تاکید بر این محفوظ می دارند که حق آموزش مقدماتی با سن،نژاد،طبقه یا جنسیت محدود نمی شود و هر آنچه که برای کودکان،جوانان و بزرگسالان اعمال می گردد،شاملِ سالخوردگان نیز می شود. با این حال آموزش بزرگسالان و سوادآموزی در یک زمینه ی یادگیری مادام العمر،آنچنان که سزاوار آنهاست مورد توجه قرار نگرفته و باید به گونه ای شفاف در ساختارهای جهانی و منطقه ای،همچنین سیاست های دولت های ملی و محلی در اولویت قرار داده شود.  

حقوق کم معلمان و نگاه مشتری‌مدار به دانش‌آموزان

محمدرضا نیک‌نژاد

روزنامه شهروند،18 اردیبهشت 93 

در حال حاضر معلمان رسمی حدود ۸۰۰ تا یک‌میلیون و ۶۰۰‌هزار تومان حقوق می‌گیرند و این درحالی است که هرماه، از حقوقشان کسورات هم برای حق بیمه، بیمه طلایی و بیمه عمر کم می‌شود و مثلا درحال حاضر حقوق من در حکم، یک‌میلیون و ۳۰۰‌هزار تومان آمده ولی دریافتی‌ام یک‌میلیون تومان در ماه است؛ بنابراین می‌توان گفت که اگر خط فقر را یک‌میلیون و ۸۰۰‌هزار تومان هم در نظر بگیریم، حتی بیش از سه‌چهارم معلمان زیر خط فقرند، برای همین هم هست که درحال حاضر کمتر معلمی را داریم که یک‌شغله باشد.  این موضوعی است که مستقیما روی کیفیت آموزشی مدارس تاثیر می‌گذارد؛ مثلا درحال حاضر ما معلمانی را داریم که صبح‌ها سر کلاس درسند و ظهر به بعد کاری می‌کنند که هیچ ارتباطی با معلمی ندارد. من دبیر ادبیات مدرسه‌ای را می‌شناسم که صبح‌ها در مدرسه ادبیات درس می‌دهد و عصرها به آژانس مسکن می‌رود  و پادوی آنهاست. از طرف دیگر، 

معلمان و دغدغه‌های معیشتی

عزت‌الله مهدوی،روزنامه ی آرمان ،17 اردیبهشت 93

 برای ما ایرانیان،ماه اردیبهشت یادآور وقایع تلخ وشیرین فراوانی است.در این ماه پایان پنجاه سال سلطنت ناصرالدین شاه رقم می‌خورد.در این ماه، آتش جنگ عالم گیر دوم با مرگ هیتلر و موسولینی فرو کش می‌کند.در این ماه دکتر مصدق به نخست وزیری می‌رسد .این ماه،ماه فردوسی و خیام هم هست. اما دو مناسبت مهم دیگر وجود دارد که بر اهمیت این ایام بیش از پیش می‌افزاید: روز جهانی کارگر و هفته بزرگداشت معلم. برای معلمان، در تقویم نیمه اول اردیبهشت،خاطره‌ای هم از تجمع و اعتراض برای آگاهانیدن قاطبه مردم ومقامات عالی رتبه جامعه از وضعیت معیشتی خود به وقوع پیوسته است.با تمام تدابیری که اندیشیده شده،بازهم مشکل حقوق معلمان پابرجا است.شغل معلمی،شغل بسیار حساس و پیچیده‌ای است.این شغل از آن دسته شغل‌هایی است که نه می‌توانیم برای انجامش مَبلغ تعیین کنیم و نه حق داریم در مواجهه با آنها تمام عقول زیرک وکاسبکارانه اقتصادی را به کار بندیم تا قانعشان سازیم که حقوقشان پرداخت‌شده‌است.در این باره مسئولان هم درگیر نقیضه نمایی پیچیده هستند.از یک طرف، چرخ معیشت معلمان لَنگ می‌زند و از طرف دیگر، منابعی برای پرداخت‌های بهینه پیش بینی نشده است. اما در این میان نمی‌توان تا دراز‌مدتی دیگر وضعیت را در حالت تعلیق و اما و اگر نگه داشت. دولت،هم باید در گفت‌وگویی خارج از رودربایستی‌های فشل کننده با معلمان،به توافقی اقناعی برسد. معلمی از شغل‌هایی است که باید در یک رقابت سخت و بعد از گذراندن دوره‌های آموزشی و کسب صلاحیت‌های اخلاقی وحرفه‌ای به چنگ داوطلبان آن برسد.گفته می‌شود در شغل پر اهمیت قضاوت نیز چنین است.  

گزارش «قانون» از تفاوت‌های روز معلم 92 و 93

فضای امنیتی در مدارس شکسته است

نزدیک به یک سال است که حضور احمدی‌نژاد از راس قوه مجریه کشور کم شده، اما تبعات تلخ حاصل از 8 سال ریاست او به این زودی‌ها پایان یافتنی نیست. نظام آموزش‌و‌پرورش کشور یکی از بسیار حوزه‌هایی است که دستخوش بی‌تدبیری شد. گرچه که این نظام تا قبل از آمدن او نیز پایه و اساس درستی نداشت، اما در زمان او و به خصوص 4 سال وزارت حاجی بابایی به بدترین حال ممکن افتاد. حمیدرضا حاجی بابایی که پس از سال‌ها نمایندگی مجلس بی تاب بود حضور در کابینه دولت را هم تجربه کند، معلوم نیست خواسته اش را چند بار و چگونه به گوش رئیس‌جمهور وقت رساند که احمدی نژاد عاقبت او را برگزید و گفت:« وزارت آموزش و پرورش هم برای آقای حاجی بابایی که بیاید ببیند در دولت هم خبری نیست!» اما حضور حاجی بابایی در آن 4 سال، خود خیرهای زیادی را موجب شد. صاحب نظران معتقدند اقدامات عجیب او تنها برای خودش قابل‌قبول بود. شتاب زدگی رکن اصلی کارهایی بود که او در این سال‌ها انجام داد: از تغییر ساختار آموزشی و اجرای نظام 3-3-6 گرفته تا تغییر آن به نظام 3-3-3-3، از تعطیلی روزهای پنج‌شنبه دبستانی‌ها گرفته تا طرح محرم سازی در مدارس و حتی تصمیم به اجرای طرح متناسب‌سازی کتاب‌های درسی بر اساس جنسیت دانش‌آموزان که البته اجرا نشد. تشکل‌های فرهنگیان برای احمدی‌نژاد و حاجی بابایی حکم تهدید را داشت و بسیاری از معلمان و اعضای این تشکل‌ها در سال‌های 88 تا 92، حکم هایی از قبیل اخراج و تبعید و زندان دریافت کردند.  

من معلمم،انسانی شریف

 

عزت اله مهدوی،روزنامه شهروند،15 اردیبهشت 93

 من معلمم،انسانی شریف . شغل من باغبانی است.من از کوچه باغهای فداکاری می آیم .برای همین است که خانۀ شهرنشین ها وچادر عشایر پر است از طنین صدای من.من معلمم،انسانی شریف.شغل من باغبانی است.من بذر آگاهی می پاشم.نهال سرافرازی می کارم.دانش آموزان ،گل های پُر عطر باغی هستند که من باغبان آنم. رویایی در سر من است.رویای آگاهی و آزادی ، توانمندی و ایستادگی آنها. رویای من ساختن جامعه ای است که در آن ، فقر ونابرابری  نیست. هیچکس بخاطر لقمه ای نان تحقیر نمی شود. 

بیانیّه ی شورای مرکزی تشکّل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور

بیانیّه ­ی شورای مرکزی تشکّل­های صنفی فرهنگیان سراسر کشور

به­ مناسبت روز معلّم - اُردی­بهشت 1393

                                                   به نام خداوند جان و خرد

                     آموزش و پرورش، قوی­ترین سلاح برای تغییر جهان است. _{نلسون ماندلا}

    12 اُردی­بهشت « روز ملّی معلّم » را به همه­ ی فرهنگیان گرانقدر تبریک می ­گوییم و یاد و خاطره­ ی شهیدان مطهّری و خانعلی را که در این روز به شهادت رسیدند، گرامی می­ داریم. همچنین روزجهانی کارگر را به جامعه ­ی کارگری کشور تبریک می­ گوییم و امیدواریم این صنف شریف به مطالبات بحقّ خود دست یابند.

      در 12 اُردی­بهشت سال 1358 استاد مرتضی مطهّری هدف خشونت گروهی قرار گرفت که با کج فهمی مذهبی برای دست ­یافتن به اهداف  نادرست خود از شیوه ­های حذفی بهره می­ جستند. همچنین در چنین روزی در سال1340، ابوالحسن خانعلی، معلّم فلسفه ­ی دبیرستان جامی تهران در اعتراض ­های صنفی معلّمان در مقابل مجلس شورای ملّی به ­دست عُمّال رژیم پهلوی به شهادت رسید. از آن سال، معلّمان چنین روزی را  روز معلّم نام­ نهادند. برخوردهای این چنینی با اعتراض ­های اجتماعی، مختصّ دولت ­هایی است که خود را در برابر مردم پاسخ­گو نمی­دانند. ولی دولت­ ها، در جوامعی که برآیند اراده­ ی ملّت ­اند، خود را در قبال مردم و آیندگان متعهّد و مسؤول می­ دانند و اساس برنامه­ ریزی­ های کلان و بلندمدّت خود را بر شالوده­ ی آموزش و پرورش بنا می­ کنند و نیک واقف ­اند که بی­ توجّهی به این نهاد، سبب عقیم ماندن اهداف در سایر حوزه ­ها می ­شود. متأسّفانه در کشور ما در هشت سال اخیر، دولتی پوپولیست با بی­ برنامگی، بی­ توجّهی به خواسته­ های جامعه ­ی فرهنگیان، پاسخ­گو نبودن و روزمرّگی در مدیریّت، زمینه­ ی هرگونه تحوّل، برنامه­ ریزی و اجرای طرح­های بنیادی و تغییرات مطلوب را در آموزش و پرورش از بین برد.

رییس ­جمهور محترم!

 حدود نه ماه از استقرار دولت یازدهم می­ گذرد. فرهنگیان کشور در انتخابات ریاست جمهوری اخیر، به دلیل همسویی برنامه ­های اعلام شده ­ی جناب­عالی با نیازهای ملّت فهیم و خواسته­ های جامعه ­ی معلمّان، عمدتاً از شما حمایت کردند و در موارد زیر انتظار تحوّلات مثبتی را از دولت شما داشته و دارند:

 - حذف فضای امنیّتی از محیط کار فرهنگیان اعم از کلاس ­های درس، آموزشگاه ­ها و ادارات:  

رهنگ امنیتی و امنیت فرهنگی

اسماعیل عبدی،دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران

روزنامه ایران،14 اردیبهشت 93

تقویم جمهوری اسلامی ایران دوازدهم اردیبهشت را به نام معلم مزین کرده است.
فعالیت تشکل‌های صنفی معلمان در چند سال اخیر با فراز و نشیب‌های مختلفی روبه‌رو بوده است. در اواخر دوره اصلاحات قول‌هایی درخصوص پرداخت هماهنگ مدیریت خدمات کشوری برای کارمندان در دولت و مجلس داده شد و تصمیماتی نیز گرفته شد. اما پس از انتخابات 84 و وزارت محمود فرشیدی بر آموزش و پرورش، اجرای این طرح به حالت تعلیق درآمد.
در اواخر سال 85 به دعوت کانون صنفی معلمان ایران 50 هزار فرهنگی از سراسر کشور به مقابل مجلس آمدند و اجتماعاتی را نیز تا اواخر اسفندماه همان سال برگزار کردند. در حالی که انتظار می‌رفت دولت و وزارت آموزش و پرورش در مقابل تجمعات اعتراضی پاسخ درستی به مطالبات فرهنگیان بدهند با آن‌ها برخورد قهر‌آمیز شد. محمود فرشیدی، وزیر وقت آموزش و پرورش اعلام کرد که من تشکل صنفی را به رسمیت نمی‌شناسم. از این سال به بعد برخوردهای امنیتی با تشکل‌های صنفی معلمان کلید خورد. پرونده فعالان صنفی به بخش امنیتی رفت و پروانه کانون صنفی معلمان از سوی وزارت کشور تمدید نشد. این روند تا سال 89 ادامه داشت و شماری از فعالان صنفی مشمول زندان، تبعید و اخراج شدند. در سال 86پس از استیضاح محمود فرشیدی،
علی احمدی سکاندار وزارت آموزش و پرورش شد. در این دوره طرح ساماندهی نیروی انسانی احیا شد. در این طرح با هدف صرفه‌جویی و کاهش هزینه دولت، تعداد دانش‌آموزان از حالت استاندارد 20 دانش‌آموز به 40 دانش‌آموز در کلاس رسید.