آموزش و پرورش،اندکی ژرف نگری

مهدی بهلولی،روزنامه شرق،31 تیر 92

یکی از بحث هایی که پیرامون لایحه ی رتبه بندی معلمان،در میان برخی از فرهنگیان درگرفته،مساله ی حقوق و دریافتی فرهنگیانی است که مدرک های بالای دانشگاهی - کارشناسی ارشد و دکترا- دارند. گرچه این بحث،گفت و گویی دیرینه است و در گذشته نیز مطرح بوده،اما لایحه ی رتبه بندی،به از سر گرفتن این گفت گو کمک کرده است. بگذارید سرراست به سراغ پرسش اصلی برویم : آیا آموزگاری که مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا دارد و در دبستان و یا دبیرستان درس می دهد باید حقوقی بیش از آموزگاری بگیرد که همان درس را با مدرک کاردانی یا کارشناسی می دهد؟ و پرسش بنیادی تر این که آیا کسی که در دانشگاه درس می دهد باید حقوقی بیشتر از کسی بگیرد که در مدرسه درس می دهد؟ شاید پاسخ نخستین،آری باشد و دلیل هم،رسم و آئین سراسر گیتی آورده شود،و یا این که به هر حال آن کسی که درس بیشتری خوانده و زحمت بیشتری کشیده باید حقوق بیشتری هم دریافت کند. ناگفته پیداست که یک سوی این ماجرا،داستان مدرک گرایی است که البته فراتر از آموزش و پرورش می رود و سری دراز دارد.

"چشم انداز ایران" منتشر شد

شماره 79 نشریه ی چشم انداز ایران منتشر شد. در این شماره،نوشتارهایی را از لطف اله میثمی،حبیب اله پیمان،بیژن عبدالکریمی،سعید لیلاز،محسن رنانی،پرویز پیران،احسان هوشمند،محمد رضا نیک نژاد،فائزه حسنی،و ... می خوانیم.

نگاهی به رتبه‌بندی نوین فرهنگیان

مهدی بهلولی،روزنامه ی بهار،29 تیر 92

واپسین تغییری که گویا قرار است در آموزش و پرورش دولت دهم،به اجرا درآید لایحه ی "نظام رتبه بندی حرفه ای معلمان و جذب و تآمین منابع انسانی" است. متن این لایحه از چند روز پیش،بر تارنمای وزارت آموزش و پرورش گذاشته شده و همگان می توانند آن را بخوانند. این لایحه در پی آن است که در مدت سه سال،نظام رتبه بندی فرهنگیان و استخدام آنها را دستخوش دگرگونی هایی جدی نماید. آموزگاران در این طرح به چهار دسته ی مربی معلم،استادیار معلم،دانشیار معلم،استاد معلم دسته بندی می شوند. پایه ی این دسته بندی،مدرک تحصیلی،پیشینه ی کار،میزان کلاس های ضمن خدمت،قبولی در آزمون های تخصصی ادواری(دوتا سه بار در سال)،انجام پژوهش فرهنگی،آموزشی،و یک سری شاخص های دیگر است. شاید یکی از شاخص های بحث برانگیز،همان آزمون های تخصصی ادواری باشد که کاربه دستان آموزشی هم از آن کمتر سخن می گویند. البته با انجام این طرح،پیش بینی شده که حقوق و مزایای فرهنگیان افزایش یابد و برای تآمین بودجه ی این افزایش،بالا بردن شمار دانش آموزان کلاس در برخی مناطق کشور،کم کردن شمار مدرسه ها،کلاس ها،آموزگاران و عوامل اجرایی مدرسه ها درنظر گرفته شده است. البته همه ی اینها بایستی در فرآیندی 5 ساله و آنگونه که گفته شده با رعایت همه ی جوانب انجام پذیرد. شاید بتوان گفت که هسته ی بنیادی این طرح " استقرار نظام پرداخت ها بر اساس تخصص،شایستگی ها،و عملکرد رقابتی"در آموزش و پرورش و به ویژه آموزگاران باشد. یعنی با اجرای این برنامه،میزان دستمزد آموزگاران،در فرآیندی رقابتی و بر پایه ی کارنامه ی کاری و شایستگی تخصصی شان پرداخت می گردد.

در نقد یک پیشنهاد و یک لایحه

مهدی بهلولی،روزنامه آرمان،27 تیر 92

(این یادداشت،با اندکی حذف،در روزنامه به چاپ رسید.)

در سه شنبه،بیست و پنجم تیر ماه،یادداشتی در روزنامه ی آرمان منتشر گردید با عنوان "تدبیر و امید و آموزش و پرورش". نویسنده ی گرامی به درستی از کاستی های زندگی مادی و معیشتی فرهنگیان به انتقاد برخاسته و برای بهبود وضع مادی فرهنگیان،و در کل،آموزش و پرورش راهکارهایی را پیش کشیده بود. از آن میان این که : "حقوق و مزایای معلمان دارای مدارک عالی با حقوق ومزایای اعضای هیأت علمی دانشگاهها برابر شود،مگر چه فرقی بین آموزش وجود دارد حال در مقطع آموزشی باشد یا در مقاطع عالی در حالی که کشورهای پیشرفته این‌گونه عمل می‌کنند." این نگارنده این سخن را در راستای لایحه ی رتبه بندی معلمان می دانم و به گمانم پیشنهاد و راهکاری است که به مدرک گرایی بیش از پیش،و فرق گذاری زیان بخش در میان فرهنگیان می انجامد و نمی تواند انگیزه بخش باشد و بر کیفیت آموزشی بیفزاید.

شیوه رتبه بندی معلمان توهین به جامعه فرهنگیان است

یک کارشناس آموزشی در گفتگو با مهر

شیوه رتبه بندی معلمان توهین به جامعه فرهنگیان است

یک کارشناس آموزشی با انتقاد از نحوه رتبه بندی معلمان گفت: رتبه بندی معلمان زمینه ای برای افزایش حقوق و انگیزه معلمان برای ارتقای سطح آموزشی کشور است ،اما در شیوه ارائه شده رتبه بندی معلمان نه تنها انگیزه معلمان افزایش پیدا نمی کند بلکه به نوعی این نحوه رتبه بندی توهین به جامعه فرهنگیان است.

مهدی بهلولی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب گفت: واپسین تغییری که گویا قرار است در آموزش و پرورش دولت دهم،به اجرا درآید لایحه نظام رتبه بندی حرفه ای معلمان و جذب و تآمین منابع انسانی است. در متن این لایحه که روی سایت آموزش و پرورش نیز قرار گرفته، آمده است که در مدت سه سال،نظام رتبه بندی فرهنگیان و استخدام آنها دستخوش دگرگونی هایی جدی می شود.

وی افزود: تغییر و تحول در وضعیت فرهنگیان شامل افزایش حقوق، ارتقای سطح آموزش، کم کردن تعداد کلاس های درسی، افزایش انگیزه معلمان و ... است.

صحبت‌نکردن درباره اعتیاد دانش‌آموزان اشتباه محض است

گزارش / روزنامه ی بهار / ۲۴ تیرماه ۹۲

 

وزارت آموزش‌وپرورش آن‌قدر وجود دانش‌آموزان معتاد را انکار کرد که حالا ستاد  مبارزه با موادمخدر برای رسیدگی به وضعیت این دانش‌آموزان دست به کار شده است؛  دانش‌آموزانی که وزیرشان وجودشان را در چهارسالی که بر سر کار بوده یک‌بار به کل  انکار کرد و یک‌بار گفت اگر تعداد این دانش‌آموزان را هم بداند، آن را اعلام  نمی‌کند. در چهار سالی که گذشته حمیدرضا حاجی بابایی همه سعی خود را کرده است که یا  درباره دانش‌آموزان معتاد حرفی نزند یا اگر هم می‌زند تقصیر را از گردن مجموعه زیر  مسئولیتش بردارد. حالا اجرای برنامه‌های آموزشی در این‌باره هم که جای خودش را  داشته است؛ برنامه‌هایی که حالا معلمان بسیاری با توجه به زیاد‌شدن تعداد  دانش‌آموزان معتاد چندسالی می‌شود که لزوم اجرای آن‌ها را در مدارس به مسئولان  آموزش‌وپرورش یادآوری می‌کنند. بعد از آن چندوقتی بود مسئولان آموزش‌وپرورش تمام  سعی‌شان را کرده بودند که سکوتشان را در این‌باره نشکنند و این بار قرار است معاون  کاهش تقاضا و مشارکت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر طرحی ویژه را با همکاری  آموزش‌وپرورش برای دانش‌آموزان معتاد، دارای سوءمصرف یا پرخطر اجرا کند. اما این  همکاری‌ای که او از آن دم می‌زند، باعث نشده است که از عملکرد وزارت آموزش‌وپرورش  درباره انکار دانش‌آموزان معتاد انتقاد نکند: «در گذشته مقاومت‌هایی درباره بحث  اعتیاد دانش‌آموزان توسط آموزش‌وپرورش انجام می‌شد اما معتقدم این مسائل خطوط قرمز  نیست و اشتباه محض است که نخواهیم درباره آن صحبت کنیم.»

سنت های کار صنفی فرهنگیان

مهدی بهلولی

گذشته از این که در دولت یازدهم،در کار صنفی آموزگاران،گشایشی نسبی پدید خواهد آمد یا نه،به گمانم،بد نباشد که کمی درباره ی مفهوم کار صنفی در گستره ی آموزش و پرورش اندیشید و به گفت و گو پرداخت. البته به نظرم از رهگذر واکاوی و وارسی واژه ی "صنف" و "آموزش"،چندان نباید امیدوار بود که بتوان به نتیجه ای درخور و آگاهی بخش دست یافت. در گذشته هم گفت و گوهایی که گرد معنای این واژه ها انجام گرفت،چندان دستآوردی نداشت. اما پس از گذشت ده- پانزده سال از آغاز کارهای صنفی فرهنگیان ِ پس از انقلاب،شاید بتوان در پهنه ی کار صنفی آموزگاران،دست کم از پنج برداشت و یا پنج سنت سخن گفت. من در زیر می کوشم که به کوتاهی و با استناد به حافظه و تجربه ی شخصی خودم،به این برداشت ها بپردازم. ناگفته نماند که هر کدام از این سنت ها،به گونه ای یک طیف می باشند و می توان میان افراد وابسته به آنها،اختلاف های مهمی را هم دید.

1.در برداشت نخست از کار صنفی آموزگاران،کمبود حقوق و مزایای مادی فرهنگیان،از برجستگی ویژه ای برخوردار است. گرچه این مسآله،دل نگرانی همه ی کوشندگان فرهنگی و شاید همه ی فرهنگیان باشد،اما در این برداشت،پیگیری کاستی های مادی و حقوقی،کمابیش،شاخص اصلی و شاید تنها شاخص تعریف کننده ی کار صنفی است.

معلمان از دولت یازدهم چه می‌خواهند

اجرای قانون خدمات کشوری و آزادی صنفی

گزارش روزنامه بهار،23 تیر 92

فرهنگیان و معلمان کشور در هفته اخیر چند نفر را برای پذیرش مسئولیت وزارت آموزش‌وپرورش به رییس‌جمهوری منتخب پیشنهاد کرده‌اند. جدا از این‌که رییس‌جمهوری درنهایت چه کسی را برای وزارت آموزش‌وپرورش معرفی خواهد کرد، وزیر بعدی هرکسی باشد، معلمان چند مطالبه و درخواست اصلی از او دارند: اجرای قانون خدمات کشوری، آزادی معلمان دربند و برداشتن فضای امنیتی از مدارس و همچنین فعالیت دوباره تشکل‌های صنفی معلمان که در این هشت‌سال یا از ادامه فعالیت باز‌ماندند یا به‌حاشیه رانده شدند.

در هفته‌های پس از انتخابات ریاست‌جمهوری کمیته‌های متعددی برای بررسی وضعیت سازمان‌ها و وزاتخانه‌های دولتی و درنهایت ارائه مشاوره به حسن روحانی برای ترکیب کابینه دولت یازدهم تشکیل شده است.

‌جناب معاون،معلمی شغلی متفاوت است!

محمد رضا نیک نژاد،روزنامه ی بهار،21 تیر 92

(این یاداشت با حذف بخش هایی از آن در روزنامه چاپ شد)

خبرگزاری ایلنا در تاریخ نوزده تیرماه گفتگویی با ابراهیم سحرخیز معاون آموزش متوسطه ی وزیر آموزش و پرورش انجام داد که ایشان در بخش هایی از آن می گویند:"واقعیت این است که دستمزد معلمان از کارمندان تمامی وزارتخانه‌ها بیشتر است یعنی براساس قانون خدمات مدیریت کشوری معلمان از حقوق بیشتری برخوردار هستند ... سایر کارمندان دولت از شنبه تا پنجشنبه و در حدود ۴۴ ساعت کار می‌کنند و این درحالی است که معلمان حدودا ۳ بار در هفته در مدرسه حضور دارند و تابستان‌ها نیز تعطیل هستند و مهم‌تر از همه اینکه در قانون برای آن‌ها اضافه کار پیش بینی نشده است از همین رو آن‌ها اضافه‌کاری ندارند ... شما باید میانگین حقوق معلمان را در ۳ سال گذشته نسبت به امروز در نظر بگیرید .... اگر من ِمعلم انتظار دارم به اندازه استاد دانشگاه حقوق بگیرم باید توانایی‌ها، علم و سواد من برابر با استاد دانشگاه نیز باشد. سحرخیز با بیان اینکه حقوق معلم باید با میزان توانایی‌های او هم‌خوانی داشته باشد...ایشان در مورد تفاوت دستمزد معلمان با اساتید دانشگاه به ارائه توضیحات بیشتری پرداخت و افزود: اگر استاد دانشگاه ۲ تا ۳ میلیون تومان حقوق می‌گیرد کار خود را از مربی‌گری آغاز کرده و کلی پژوهش و مقاله داشته است".

1– جناب معاون،منِ معلم با سابقه ای بیش از 21 سال،هرگاه از میزان حقوق خود با کارمندان دیگر سخن می گویم، افزون بر این که باور نمی کنند،مرا متهم به شوخی یا دروغ گویی می کنند. بی گمان حقوق فرهنگیان اگر کمتر از دیگر کارمندان نباشد،بیشتر نیست و این ادعا با سنجش حکم های حقوقی انجام شدنی است. بله بنا به گفته ی شما حقوق فرهنگیان در سه سال گذشته افزایش یافته است. اما این افزایش- بر خلاف قانون خدمات کشوری مورد اشاره ی شما- همواره کمتر از میزان تورم اعلام شده ی دولتی بوده است.پس این گفته ی شما نوعی تشویش اذهان عمومی بر علیه معلمان است. 

....

پاسخی کوتاه به سخنان سحر خیز

مهدی بهلولی،روزنامه آرمان،22 تیر 92

(این نوشته بااندازه ای حذف،و با عنوان "پاسخی کوتاه به معاون آموزش متوسطه" در روزنامه به چاپ رسید.)

واپسین گفت و گوی ابراهیم سحر خیز،معاون آموزش متوسطه ی وزیر آموزش و پرورش،که در نوزدهم تیرماه با خبرگزاری ایلنا انجام داد را می توان نشانه ای دانست از آنچه در ذهن کاربه دستان این چند ساله ی آموزش و پرورش می گذشته و هم اکنون در واپسین روزهای دولت دهم،بر زبان شان جاری شده است. این سخنان می تواند درون مایه ی راستین "تغییر نگاه به آموزگار" - همان سخن همیشگی حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش- را نمایان تر سازد. پیش از هر چیز بهتر است گوشه هایی از این گفت و گوی روشنگر را با همدیگر بخوانیم : " واقعیت این است که دستمزد معلمان از کارمندان تمامی وزارتخانه‌ها بیشتر است