مهری دیگر و همچنان های آموزشی

محمدرضا نیک نژاد،روزنامه شرق،ص جامعه،6 مهر 95
برای ما فرهنگیان و دانش آموزان و دانشجویان سال دو بار آغاز می شود. سالی که هم زمان با فروردین و رستاخیز طبیعت است و سالی که با مهرماه می آغازد و سال آموزشی است. گرچه آغاز سال آموزش و یادگیری با خزان طبیعت همراه است اما سرشار از امید و زندگی و شادی و مهر و مهربانی برای نزدیک 13 میلیون نوآموز و کمتر از یک میلیون فرهنگی و خانواده های هر دو گروه است. آغاز سال نو آموزشی بر همه آنهایی که دل در گرو آموزش و یادگیری دارند شاد و خجسته باد.
اما با نو به نو شدن سال ها– چه آموزشی و چه تقویمی- گرفتاری های دیرینه آموزش و دانش آموزان و آموزشگران همچنان نه تنها پا برجاست که رو به فزونی ست. با آغاز مهری دیگر پاداش پایان خدمت بازنشستگان به عنوان آموزگاران بزرگ جامعه همچنان با اما و اگرها و امروز و فرداهای فرادستان، کامل پرداخت نشده و نمی شود. با تایید و تاکید چندین باره ای دست اندرکاران آموزشی کشور، نزدیک 98 درصد بودجه آموزش و پرورش صرف پرداخت دستمزدهای فرهنگیان می شود و تنها نزدیک دو درصد بودجه می تواند صرف کیفیت بخشی 13 میلیون دانش آموز شود البته اگر شود! با وجود درصد بالای دستمزدها از بودجه، همچنان میانگین دریافتی فرهنگیان کمی بیش از نصف خط فقر کشوری است و همچنان این گروهِ گسترده از کارمندان دولت بیش از فقر و از فرق نالانند. ارائه و تصویب برنامه های پنج ساله توسعه همواره بزرگ ترین رویداد برنامه ای و سیاست گذاری کشور است. اما سهم آموزش و پرورش با نزدیک 40 میلیون دانش آموز و فرهنگی و خانواده های شان از آن، تنها یک بند و آن هم تاکید بر خصوصی سازی و برونسپاری آموزشی در کشوری با گرفتاری های اقتصادی بسیار است. مدرسه های فرسوده با بیش از 30 درصدِ کل فضاهای آموزشی، همچنان از پر خطرترین ساختمان های کشورند و با یک حساب سرانگشتی بین 4 تا 5 میلیون دانش آموز و آموزگاران شان را در آستانه ی خطر قرار داده اند و شوربختانه واپیسن قربانی های این ساختمان ها روان شاد گنگوزهی آموزگار خاشی و فریبا چهاردیواری دختر شش ساله جانباخته زیر دیوار مدرسه بود. بودجه کمِ آموزش و پرورش و ناتوانی کاربدستانش در گرفتن بودجه ی بیشتر از دولت و حکومت، دست یاری و درخواستِ آنان را به سوی خانواده ها و خیرین و حتی به سوی برخی سفارتخانه های خارجی درازتر کرده و بیش از پیش جایگاه آموزش را کوچک کرده است. در آستانه مهر همچنان فشارهای سیاسی- نه آموزشی- و بهانه جویی های جناحی بر سکاندار آموزشی کشور و تیم همراهش بیش از گذشته ساختار پر کمبود آموزشی را آزار داده و همچنان آزار می دهد. در این مهر نیز مانند سه مهر پیشین هنوز از سرنوشت ماده 78 قانون مالیات که قرار است مالیات مستقیمی را از نهادهای زیر نظر رهبری دریافت و مستقیم برای آموزش در مناطق نابرخوردار هزینه کند، خبری نیست. با آغاز مهر همچنان ....
بی گمان این سیاهه موارد پر شمار دیگری دارد که در این یاداشت کوتاه نمی گنجد. اما آنچه که در این مهر باید برای دولت تدبیر و امید نگران کننده باشد چشم های نگران فرهنگیان است که چشمی به دگرگونی های سیاسی کلان دارند و چشمی به خواسته های چندین دهه ای فروخورده شان. چیزی تا اردیبهشت سال 96 نمانده است. تا نفس هست امید هم هست. این گوی و این میدان.  
http://www.sharghdaily.ir/News/103916/%D9%85%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1--%D9%88-%D9%87%D9%85%DA%86%D9%86%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4%DB%8C