"زوتوپیا" آرمان شهر حیوانات
محمدرضا نیک نژاد، ص آخر روزنامه شهروند، 22 خردادماه 95
برخی از کارتون های نامدار را در کنار پسرانم می بینم و از آنها درس ها می گیریم. "لوراکس" داستان توانمندی در انگیزش کودکان به پاسداشت زیست بوم، "پاندای کونگ فوکار" انیمیشنی پر نکته برای پدیدآوری خودباوری در کودکان و نوجوانان و .... گاهی برخی از کارتون ها آنچنان آموزنده اند که می توان ادعا کرد کار سال ها آموزش رسمی را پر می کند! این بار هنگامی که در کنار پسر هفت ساله ام کارتون "زوتوپیا" را تماشا می کردم به نکته های ارزنده ای برخوردم. زوتوپیا- هم وزن اتوپیا، آرمان شهر افلاتون- شهری رویایی است که در آن همه حیوانات از درنده و چرنده تا خزنده و جونده در کنار هم زندگی آرام و شادی را می گذرانند. خرگوش خانمی به نام "جودی" پس از سال ها رویا پردازی برای پلیس شدن، در زوتوپیا به آرزویش دست می یابد. داستان پیرامون این پلیس باهوش و شاگرد اول دانشکده افسری می چرخد. دست اندرکاران زوتوپیا با مهارتِ ویژه ای گرفتاری های دوره کنونی جامعه های چند فرهنگی و آمیخته از نژادهای گوناگون را در داستانی شاد و هیجان انگیز مطرح و در آن به ارزش هایی مانند همدردی و دلسوزی، احترام، پاسخگویی و شجاعت – که از جانمایه های شهروندی در جهان نوین به شمار می آیند- می پردازند. گرچه بنیان داستان بر مبارزه با نژادپرستی نهاده شده است و در چندین جای فیلم در گفت و گوها از "ذات" و "ساختار ژنتیکِ" کاراکتورها- شهروندان- سخن به میان می آید اما روند داستان به گونه ای است که به بیننده نشان می دهد افراد می توانند در یک جامعه جدای از تفاوت های نژادی، زندگی خوشحال و آرامی در کنار هم داشته باشند. در این آرمان شهر حیوانی "احترام دو سویه" یکی از پایه های پرتوان رشد افراد و شادی و پیشرفت جامعه به شمار می آید. منتقدی درباره این انیمیشن می نویسد" زوتوپیا احتمالا یکی از انیمیشن های مهم در فصل اسکار 2017 خواهد بود. انیمیشنی که علاوه بر تاکید همیشگی بر ارزش دوستی و خانواده، مفاهیم تازه ای از جمله مبارزه با نژاد پرستی و پذیرش تفاوت ها و همچنین وظیفه حکومت در قبال مبارزه با تبعیض نژادی را به خوبی مطرح کرده است. «زوتوپیا» از این جهت می تواند انیمیشن ارزشمندی باشد که نسل کودکان را به پذیرش تفاوت های نژادی دعوت می کند و به آنها می گوید که مهم نیست چه نژاد یا چه رنگی داشته باشید، همه شما از حق مساوی برخوردارید و باید جامعه ای شاد تشکیل دهید." بی گمان ارزش های درونی این گونه انیمیشن ها هنگامی می توانند کارآمدتر و آموزنده تر باشند که پس از تماشای خانوادگی یا کلاسی درباره نکته های آن به گفت و گو بنشینیم و ارزش هایش را برای خود، دانش آموزان و فرزندانمان بازبگوییم. در سکانس پایانی فیلم، جودی که برای افسران پلیس سخنرانی می کند می گوید" وقتی که بچه بودم، فکر می کردم زوتوپیا جایی ست که همه با هم مهربونن و هر کسی می تونه هر چیزی که می خواد باشه. اما معلوم شد که زندگی کمی پیچیده تر از این شعارهای دهن پر کنه! زندگی واقعی در هم و برهمه. همه مون محدودیت هایی داریم همه مون مرتکب اشتباه می شیم. این یعنی دیدن نیمه پر و خالی لیوان. ما همه چیزهای مشترکی داریم و هر چه بیشتر تلاش کنیم تا همدیگر درک کنیم، استثنایی تر خواهیم شد. اما باید تلاش کنیم. مهم نیست که چه حیونی هستیم. ازتون خواهش می کنم تلاش کنید دنیا رو جای بهتری کنیم. به درون خودتون نگاه کنید و متوجه بشید که تغییر از خود شما شروع می شه. از من شروع می شه از همه مون شروع می شه". زوتوپیا را باید دید. چه کودکان چه بزرگترها. شاید ما بزرگترها نیازمان برای درک ارزش های گنجانده شده در آن بیش از فرزندانمان باشد!
http://shahrvand-newspaper.ir/news:nomobile/main/66183/%c2%ab%d8%b2%d9%88%d8%aa%d9%88%d9%be%db%8c%d8%a7%c2%bb%d8%8c-%d8%a2%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%b4%d9%87%d8%b1-%d8%ad%db%8c%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%a7%d8%aa
