سایه ناامیدی بر بودجه آموزشی!
محمدرضا نیک نژاد، ص مدرسه روزنامه اعتماد، 1 اردیبهشت 95
لایحه بودجه سال 95 در حالی در مجلس بررسی می شود که بودجه سامانه آموزشی با بیش از 28 هزار میلیارد تومان، قرار است میراث دار کسر بودجه سالیان گذشته باشد. اکنون که ماه نخست سال 95 را نیز به پایان می بریم هنوز حق التدریس معلمان در سال 94- 95، حق الزحمه امتحان های نهایی، پاداش پایان خدمت بازنشستگان از دو سال پیش تاکنون و .... پرداخت نشده اند. با همه تلاش های دست اندرکاران آموزشی کشور برای بازتاب تلاش هایشان در افزایش دستمزدها، فرهنگیان از میزان افزایش ها راضی نیستند و 12 درصد رشد حقوق ها، نمی تواند گره ای از دشواری های مالی فرهنگیان باز نماید و ... اما این یاداشت می خواهد از زاویه ای دیگر به بودجه 95 بپردازد.
12 درصد بودجه آموزشی- به روایت مرکز پژوهش های مجلس- چیزی نزدیک به سه و نیم هزار میلیارد تومان خواهد شد که باید صرف دیگر بخش های آموزش مانند کیفیت بخشی آموزشی برای 13 میلیون دانش آموز، 105 هزار مدرسه که بیش از یک - سوم آنها فرسوده اند و در کل با هدف های نوین آموزشی بسیار فاصله دارند، نزدیک 30 هزار مدرسه های روستایی که یا گپری و کانکسی اند و یا درخور آموزش نونهالان کشور نمی باشند، وضع ناگوار مدرسه های شبانه روزی و بودجه های قطره چکانی آنها، شرایط نابسامان و خطر خیزِ آمد و شد دانش آموزان روستایی، دانشگاه فرهنگیان و بودجه ناچیزش و هزاران گرفتاری دیگر شود که پیامد بی توجهی به بودجه سالیانه آموزش می باشد. گرچه در بودجه سال 95 ردیف های بودجه ای تازه ای گنجانده شده است و بی گمان امیدوار کننده است. برای نمونه برای نخستین بار ردیف جداگانه ای برای سرانه دانش آموزی تعیین شده است اما همچنان با ابهام هایی همراه است! این ردیف 150 میلیارد تومان است. با تقسیم 150 میلیارد بر شمار دانش آموزان، به عدد 11539 تومان می رسیم. برای یک مدرسه 200 دانش آموزه در یک سال، نزدیک 2 میلیون 300 هزار تومان می شود! در یک مدرسه معمولی تنها هزینه راه اندازی شوفاژ، 25 میلیون تومان خواهد شد! یا تنها در یک سال هزینه های جاری مانند پول آب و برق و ... نیازهای بهداشتی و سلامت دانش آموزان نزدیک به ده میلیون تومان و .... این جدا از هزینه های تعمیر و نگهداری و هزینه های ناخواسته ی دیگر است. از این بدتر شما فکر کنید اگر این سرانه به یک مدرسه روستایی 5 نفره برسد در سال با آن چه کار می شود کرد؟ و این بودجه باز هم دست مدیران را برای فشار به خانواده ها برای دریافت کمک های دلبخواهانه ی زورکی! باز می کند و باز هم شاهد چیرگی بیشتر نگاه کالایی به آموزش خواهیم بود. و البته نمونه های این چنینی ای در بودجه فراوان است مثلا بودجه سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس به ٨٢٢ میلیارد تومان رسید، آن هم با این گستردگی نگران کننده مدرسه های فرسوده! و ...
در کل بودجه آموزشی کشور در سال 95 نمی تواند گره ای از بیشمار دشواری های سامانه آموزشی باز نماید و در بر پاشنه پیشین خواهد چرخید! امید است– هر چند اندک- که نمایندگان مجلس در پایان عمر این دوره بتوانند یادگار خوبی از خود بر جا گذاشته و بودجه آموزشی را تا سقف توانایی خود بالا ببرند.
http://www.etemaad.ir/Default.aspx?NPN_Id=412&PageNO=8
