آموزش و پرورش و بی توجهی نخبگان جامعه به آن!

 

             محمدرضا نیک نژاد، روزنامه بهار،1 دی ماه 94

هفته گذشته مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران گفت که رشته ادبیات و علوم انسانی از مدرسه های دولتی حذف می شوند. او گفت که دانش آموزانِ خواهانِ این رشته زین پس باید در دبیرستان های فرهنگ نام نویسی نمایند. با انتشار خبر در رسانه های کشور، همان چند ساعت نخست خبرنگاران رسانه های گوناگون به تکاپو افتاده و با گرفتن یاداشت و گفتگو از مسئولان، کارشناسان سیاسی و آموزشی حساسیت بی سابقه ای را درباره یک تصمیم آموزشی نشان دادند. در این میان و با گسترش باور نکردنی خبر و تحلیل و گزارش های گوناگون در خبرگزاری های کشور، تلوزیون های بیرونی نیز به سرعت به خبر واکنش نشان دادند و آن را در بخش های گوناگون خبری بازتاب دادند. شگفت آور بود که به یک باره رسانه های گوناگون به رخدادی نه چندان مهم در آموزش و پرورش چنین واکنش تند و گسترده ای نشان می دادند. در واکاوی بیشتر خبرها، گزارش ها، یاداشت ها و گفتگوها می توان بر دو کلید واژه ی پر بسامد آن ها دست گذاشت. رشته "علوم انسانی" و "دبیرستان های فرهنگ". واکنش ها به این دو واژه از این رو بیشتر بود که از سویی هنوز بسیاری از اهل سیاست چالش های وابسته به تغییر درونمایه های آموزشی دانشگاه ها در رشته علوم انسانی را به خاطر دارند و درگیری های سیاسی آن را فراموش نکرده اند. و از دیگر سو دبیرستان های فرهنگ یاد آور نام "غلام علی حداد عادل" نماینده مجلس و رییس فرهنگستان زبان و یکی از سیاست مداران نام آشنای چند ساله گذشته بود. واکنش های سیاسی گوناگون و گسترده ای که این خبر در پی داشت در یک فرایند کم سابقه مدیر کل آموزش و پرورش تهران را وادار به نوشتن یک یاداشت و پا پس کشیدن از برخی گفته های حساسیت زایش نمود.   

 اما واکنش های باور نکردنی نسبت به این خبر نشان از دردی کهنه در سپهر سیاسی و اجتماعی و آموزشی کشور دارد. سال هاست چه فرادستان آموزشی و چه کارشناسان و فرهنگیان و ... از بد حالی آموزش سخن می گویند. وزیران و معاون هایشان بارها می گویند بیش از 98 درصد بودجه آموزش و پرورش صرف پرداخت دستمزد حقوق بگیران آن می شود و باز هم میزان دستمزد ها در این وزارتخانه زیر خط فقر رسمی است. سال هاست آموزش و پرورش تنها دو درصد بودجه خویش را صرف کیفیت بخشی آموزش می کند که بی گمان آن هم تعارفی بیش نیست. سال هاست مسئولان آموزش و پرورش برای گذراندن دست و پا شگسته سال آموزشی چشم به جیب خانواده ها دوخته اند و اگر کمک های دلبخواهانه ی! خانواده ها و خیرین! نباشد از گچ و تخته و میز و صندلی و پول آب و برق و تلفن و صابون و ابزارهای گرماده و ..... خبری نیست. سال هاست که درونمایه های آموزشی نه تنها بچه ها را بلکه معلمان را هم از آموزش خسته کرده است. سال هاست آموزش و پرورش در دور باطلی گرفتار شده است و نه تنها در آن از وظیفه های نوین آموزش مانند شهروند پروری و آموزش های مدنی و آموزش های اخلاق مدار و همکاری و دلسوزی و .... خبری نیست که در کمترین کارکردهایش یعنی سواد آموزی و آموزش خواندن و نوشتن و حساب کردن هم باز مانده است و اگر هنوز هم صدایش در نیانده به کوشش و سختگیری خانواده ها و آموزشگاه های آزاد است که آموزش را از شکل معنوی و انسان سازیش به کالایی برای سود و سرمایه تبدیل کرده اند دانش آموز برایشان مشتری پر سودیست که نمی توان از آن گذشت! دست کم دو سال است در گرهمایی های توسعه و عدالت آموزشی کاربدستان سازمان های مردم نهاد و دولتی و فرهنگیان از مدرسه های بی امکانات شهرها و روستاهای استان های نابرخوردار داد سخن می دهند و هنوز هم در سده 21 مدرسه های کپری نشان نحس خود را بر پیشانی آموزش و پرورش کشور دارند. سال هاست دانش آموزان در کلاس های پر جمعیت شهری برای فرار از آموزش های ناشاد و خسته کننده به هر دری می زنند تا خود را خلاص کنند و دعا می کنند که سال های آموزش شان هر چه کوتاه تر گردد و ... اما شوربختانه و شوربختانه نه رسانه ها که روشنفکران و سیاست مدارانی که در سطح حرف آموزش و پرورش را زیربنای توسعه همه جانبه می دانند، گرفتاری های بی شمار آن را نمی بینند و یا خود را به خواب زده اند. در دو دهه گذشته فرهنگیان به روش های گوناگون نارضایتی خویش را از رخدادهای سیاسی، مالی، آموزشی و پرورشی ... درون سامانه آموزشی را فریاد زده اند و بدبختانه گوش شنوایی نیافته اند. اما هفته گذشته خبری که به باور نگارنده بیش از آن که سیاسی باشد آموزشی بود به یک باره رسانه ها و سیاست مداران و تصمیم سازان را برآشفت!  بی گمان روزی روشنفکران، سیاستمدران، مسئولان و همه ما، تاوان سکوت در برابر بی مهری و بی توجهی به ریشه ای ترین نهاد توسعه در جهان نوین را پس خواهیم داد و شاید داریم پس می دهیم زیرا به خیالمان پیگیری، حساسیت و توجه به آن با پندارهای سیاسی یمان نمی خواند. پس باشیم تا اجل معهود ...        

 http://www.bahardaily.ir/fa/Main/Detail/8262/آموزش‌وپرورش-و-بی‌توجهی-نخبگان-جامعه-به-آن!  

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد