بعثت،مکتب تعلیم وتربیت دائمی است
عزت اله مهدوی،روزنامه اعتماد،8 خرداد 93
بعثت
محمد(ص)،آغاز تحولی دوباره در زندگی روزمره آدمیان بود.برانگیخته شدن
معلمی که با پیام جاودانۀ "إقرأ" به خودآگاهی رسید و در سایۀ قلم معجزه
آسای "وحی"،کتاب آگاهی بخشی 
را
رقم زد که برای عصرها و نسلهای طول تاریخ ،مکتب فرزانگی رابگشاید.گشوده
شدن فصل "بعثت"، به صدا در آمدن زنگ آموزشگاهی بود که همگان را فرا می
خواند تا پای درس معلمی بنشینند که به "امین"بودن شُهره بود.نه تنها در
حقِّ مردمش ،بلکه برای غریبان و مسافران درمانده که در آیین و اعتقادی دیگر
می زیستند ،نمونه ای از مهربانی "مسیح " را تداعی می کرد.
اینک موقع آن بود که گشودگی واقبال به نیکی و احسان ،سر لوحه کار مردمان قرار بگیرد.استعدادهای فرو مرده بشریت در دوره ای جدید از تاریخ به حرکت درآید و جانی دوباره به کالبد افسردۀ انسانها دمیده شود.پیامبر مبعوث شد تا فصلی نو در دفتر تلاش برای آگاهی و تحول بنیادی در رفتار ومناسبات انسانی و نوع نگرش و عواطف و احساسات ، گشوده شود.
پیام او روشن بود. سقراط وار در جستجوی مخاطبانی بود که در این سفر بزرگ معنوی واخلاقی او را همراهی کنند. سفری که احیا و تکمیل فضائل بود و از افراد بی شکل و بی هویت ، انسانهایی می ساخت که در عمق وجودشان یک انقلاب روحی و رفتاری به ظهور برسد،همانطور که شاگرد وفادارش علی(ع)توصیف می کند:"فسَاقَ النّاسَ حتَّی بَوّاَهُم مَحلَّتَهُم"(خطبه 33).منزلگاه این سفر ،کرامت انسانی بود.بعثت ،واقعه ای بی سابقه نبود.قبل از پیامبر اسلام(ص) نیز این کاروان رهبرانی داشت.این بار سرمشق دیگری به دست بشر داده می شد تا دوباره به تمرین اخلاقی شدن و مسئول بودن در قبال خود وجامعه بپردازد:"وَالعَلَمِ المأثورِ وَ الکتابِ المسطورِ"(نشانه ای پایدار و قرآنی نوشته شده و استوار)(نهج البلاغة خطبه 2).
بعثت ،بهار اخلاق بود.او آمده بود تا بار دیگر نسیم روحبخش "مکارم اخلاقی" به سیمای عبوس وغمگین انسان ناامید،وزیدن بگیرد. پیام بعثت ،رویش دوباره فضایل انسانی بود.او خودش در این تجربه بزرگ وشگفت انگیز به معراجی رفته بود که در آنجا حدود تعالی روح یک انسان را درک کرده بود."سدرة المنتهی"،نقطه ای که تراز رشد و شکوفایی انسان را نمودار می ساخت.اینک که به میان توده ها بر می گشت ،دگرگون بود و سیمایش تلألوی بازی نور و آینه را نمودار می کرد.به تعبیر علی (ع) :"وَ المُختصُّ بِعَقَائِلِ کرَامتِه"(خطبه 178)،(به ارزش های ویژه اخلاقی ،گرامی داشته شده بود).
بعثت،مکتب تعلیم وتربیت است.در این مکتب ،انسانها با زبان صداقت وراستگویی به راه حقّ فرا خوانده می شوند:"فَدَعاهُم بِلسانِ الصِّدقِ الی سَبیلِ الحقِّ"(خطبه 144).مبنای این مکتب بر زودودن آثار شرک آلوداشرافیت موهوم استوار است .شاگردان این مکتب در یک بعثت دائمی ، عقلانیت را با اخلاق فضیلت محور وشفقت مدار تمرین می کنند.
http://etemadnewspaper.ir/Released/93-03-08/400.htm#277235
