آیا زنگ آغاز دبیرستان ها باید دیرتر به صدا درآید؟

   اِرین کوریتس

                                         برگردان : مهدی بهلولی

 دانش آموزان دبیرستانی،اغلب،پیش از دانش آموزان کم سن و سال تر،در کلاس درس حضور می یابند اما پژوهش نشان می دهد که آنها از آغاز دیرتر،سود می برند.

 در منطقه 1 آموزشی ناحیه لارمی [مترجم : شهر و ناحیه ای از ایالت کم جمعیت وایومینگ آمریکا با مرکزیت شهر "شاین"،با جمعیتی نزدیک به سی هزار نفر]،دبیرستان ها در 7:45 صبح و در منطقه 2 در 7:50 تا 8 صبح،آغاز به کار می کنند. برخی مدرسه ها همچنین برنامه هایی همانند "ساعت صفر" پیش دبستانی دارند که زودتر از این آغاز می شوند. سام میریچ،مدیر دبیرستان شرقی شاین،گفت ساعت صفر،به مدرسه ها اجازه می دهد تا از امکاناتی همچون آزمایشگاه های علمی،بهره بیشتری بگیرند. اما برخی پژوهشگران می گویند که ساعت 8:30 یا حتی 9 صبح،برای نوجوانان،زمان بهتری خواهد بود تا روز آموزشی شان را آغاز کنند. برابر اطلاعات بنیاد غیرانتفاعی ملی خواب،دیرتر آغاز شدن دبیرستان ها،به الگوهای زیستی دانش آموزان بزرگتر،بهتر پاسخ می گوید و می تواند به آنها اجازه خواب بیشتری دهد.

پژوهش

دکتر کن ایبر،استاد پزشکی دانشگاه مینه سوتا[مترجم : یکی از دانشگاه های معتبر آمریکا،از نظر دانشجو ششمین دانشگاه بزرگ آمریکا،واقع در ایالت مینه سوتا] و سرپرست پزشکی برنامه پزشکی خواب،گفت دانش آموزانی که به طور منظم،بیشتر می خوابند،برای انجام کار بهتر در کلاس درس آمادگی بیشتری دارند،کمتر با خودروها تصادف می کنند،روحیه و حالت های پایدار و مثبت تری از خود نشان می دهند،و در کارهای ورزشی بهتر عمل می کنند. او گفت : "بزرگ ترین دشواریی که ما گرفتار آن هستیم ارزش ندادن به خواب است.   هنگامی که شما به اندازه ی کافی نمی خوابید مغزتان ضعیف می شود. این حالت را می توان با مست بودن مقایسه کرد. دیرتر آغاز کردن دبیرستان،به الگوهای زیست شناسی خواب نوجوانان،بهتر پاسخ می دهد. مساله البته نوجوانان هستند و نه بچه های دبستانی. نوجوانان در هر فرهنگی،گرایش به این دارند که دیرتر از خواب بیدار شوند و دیرتر به رختخواب بروند. این مسآله به زیست شناسی آنها برمی گردد. حتی در میان بسیاری از حیوانات هم همین گونه است. پزشکان و پژوهشگران دانشگاه مینه سوتا به همراه برخی دیگر،پیرامون 20 سال است که اثرات آغاز دیرهنگام تر مدرسه را بر نوجوانان بررسی و پژوهش کرده اند. قانع کننده ترین دلیل این است که هنگامی که شما به کشورهایی نگاه می کنید که آغاز مدرسه را به تآخیر انداخته اند گام به سوی عملکرد بهتر برداشته اند. گرچه میزان خوابی که یک دانش آموز نیاز دارد چه بسا با دیگری فرق کند،اما میانگین آن،هشت یا نه ساعت است. ما باید نگرش عمومی به خواب را تغییر دهیم. خواب،مغز شما را دگرگون می کند و باعث می شود که بهتر کار کند."

مدرسه ها

مدیران می گویند که در منطقه های آموزشی ناحیه لارمی،گفت و گوی تازه ای درباره ی زمان آغاز مدرسه ها،در نگرفته است،با این رو بیشتر آنها گفتند که پیش از این درباره ی این موضوع،چیزهایی شنیده اند.

 فیل تامسون،مدیر دبیرستان جنوبی شاین،گفت : "من دانش آموزانی داشته ام که ساعت 7:45 آغاز مدرسه،برای شان سخت بود اما این،درست،یکی از آن چیزهایی است که شما باید با آن هماهنگ شوید. بستگی به بچه ها دارد. برخی از آنها،زودتر هماهنگ می شوند."

 چند تن از مدیران دیگر هم همانند تامسون گفتند که این مسآله را ندیده اند که دانش آموزان خسته و نیمه بیدار،به مدرسه بیایند. جری بکینگ،مدیر دبیرستان برنز جونیور و سنیور،گفت : "ببینید بیشتر دانش آموزان،تا برسند به مدرسه،15 تا 30 دقیقه در اتوبوس اند پس زمانی که به مدرسه می رسند،بیدار هستند." مدیران و آموزشگران در LCSD2[منطقه 2 آموزشی لینکلن] گفتند برخی از دانش آموزانشان،پیش از مدرسه،حتی کارهای روزمره کشاورزی انجام می دهند. تاد سویتر،مدیر دبیرستان بلوفس جونیور و سنیور،گفت : "ما بچه هایی داریم که خانواده هایشان مزرعه دار هستند و با انجام کارهای روزمره کشاورزی از خواب برمی خیزند." شماری از آموزگاران هم گفتند که دانش آموزان در بعدازظهرها،زودتر خسته تر می شوند. کندرا رودر،آموزگار علوم پین بلوفس،گفت : "شاگردان من،صبح ها،برای انجام کارهایشان،آماده ترند تا پس از ناهار." آموزگاران دیگری هم گفتند آنها مطمئن نیستند که دیرتر آغاز شدن مدرسه،به هوشیاری بیشتر کمک کند. جین وین گیت،آموزگار ریاضی دبیرستان جنوبی گفت : "کلاس صبح،مشکلی نیست. چه بسا بچه ای خواب آلود باشد اما ما بچه های زیادی داریم که کار می کنند و کمابیش تا دیر وقت هم کار می کنند. اما مهم تر این است که بچه ها بعد از ظهرها خسته می شوند. آنها یک روز آموزشی داشته اند و ساعت پایانی،ساعت دشواری برای یادگیری است."

 با این همه،مایک هلنبولت،مدیر دبیرستان تریوف در شاین،گفت : "تفاوت آشکاری میان دانش آموزان دوره ی نخست و دوره ی دوم وجود دارد. دانش آموزان در دوره نخست،خیلی آرام ترند تا دوره دوم،که بسیار پرجنب و جوش تر می باشند. شمار زیادی از دانش آموزان،هم تمام وقت کار می کنند و هم تمام وقت به مدرسه می روند. انگار روز بیشتر بچه های ما،26 ساعته است. با این رو،هر زمان آغازی هم که پیشنهاد شود باز هم احتمال دارد که برخی از دانش آموزان،خواهان زمان دیرتری باشند. بچه ها خواب را دوست دارند." هلنبولت گفت که مدرسه او بر آن بوده که تا اندازه ای زمان آغاز را با شمار کمی از دانش آموزان هماهنگ سازد. گاه گاهی هم دانش آموزان از کلاس زنگ نخست،معاف بوده اند چرا که آن زنگ،باعث می شد که آنها روفوزه بشوند : " ما بچه ای داشتیم که سه ترم پیاپی افتاد به خاطر این که نمی توانست به زنگ نخست برسد. ما به او گفتیم که زنگ نخست نیاید. بیشتر دانش آموزان مشکلی ندارند اما شمار کمی اینگونه اند." او گفت در مدرسه آنها برخی کلاس ها پس از پایان روز معمول برگزار می شود.  

چالش ها     

 بسیاری از آموزگاران و مدیران گفتند که درباره ی چالش زمان های آغاز مدرسه،چیزهایی شنیده اند. اما گفتند مطمئن نیستند که دلیل های دگرگون کردن این زمان،بر دشواری های عوض کردن،چیره شوند. جک کوزورت،مدیر LCSD2 گفت که به عقب کشاندن ساعت های دبیرستان،همچنین می تواند دشوارهایی برای برنامه ریزی امکانات و کارهای پس از مدرسه پدید آورد. داشتن دانش آموزانی که دیرتر مدرسه را آغاز می کنند چه بسا با برنامه کاری پدر- مادر،یا  رها کردن دانش آموزان بدون سرپرست،هماهنگ نباشد. بکینگ گفت : "در منطقه ما،بیشتر بچه های ما،با اتوبوس به مدرسه می آیند و پدر- مادرشان،کار خود را در ساعت 8 صبح آغاز می کنند. اگر ما مدرسه را دیرتر آغاز کنیم بچه ها مدت زمانی تنها در خانه رها می شوند." او گفت اتوبوس های دبیرستان ها،با نظام دبستان ها گره خورده است. دانش آموزان دبستانی پیش از دانش آموزان بزرگتر به خواب می روند اما در همان اتوبوس ها سوار می شوند."

برخی دیگر گفتند که به نظر آنها،تغییر چه بسا تنها زمان مشکلاتی را تغییر دهد که هم اکنون مدرسه ها و دانش آموزان با آنها درگیرند. وین گیت گفت : "دگرگونی هایی هست که ما می توانیم انجام دهیم اما بایستی سنجیده گام برداریم. چه خوب است مطمئن شویم دگرگونی های هوشمندانه ای را داریم انجام می دهیم که دلیل های استواری پشت آنهاست."

 راه حل های ممکن   

پاملا شی سرپرست منطقه 1 آموزشی ناحیه تتون گفت : "بسیاری از دشواره ها و پیچیدگی هایی که با برگزاری دیرتر ِ زمان آغاز دبیرستان ها گره خورده اند،می توانند مدیریت شوند. منطقه ی آموزشی هل جکسون،در دومین سال دوره ی سه ساله ی دیرتر آغاز کردن مدرسه هاست. هشیار بودن بچه ها در مدرسه،در فرآیند رشد،پرورش و دوری از افسردگی شان،مهم است. اینها چیزهای کمی نیست.  هنگامی که این منطقه، برنامه کاری اش را تنظیم کرد تا دبیرستان ها و مدرسه های راهنمایی در 8:50 آغاز شوند،در برنامه دبستان ها،تنها تغییر ناچیزی پدید آمد. کلاس های نخست دبیرستان ها در 8 صبح آغاز شدند،اما همین هم پیرامون 40 دقیقه،دیرتر از زمان آغاز نظم پیشین بود. کلاس های نخست باید به نیازهای درسی دانش آموزانی پاسخ دهد که یا کار پس از مدرسه دارند یا عضوی از تیم اسکی مدرسه اند. ما با باشگاه هاکی و اسکی نشستی داشتیم تا ببینم دیر آغاز کردن مدرسه ها چه اثری دارد و با چه راهی می توان به کارهای پس از مدرسه پرداخت،و شیوه ی حل دشواری های آن را با جامعه بررسی کردیم. هیچ راه حلی بدون کاستی نبود. اما جالب این که هم اینک،برنامه تازه،به خوبی پذیرفته شده است. اکنون این منطقه،بخشی از پژوهش بررسی موضوع هایی همچون غیبت ها و دانسته های مدرسه ای است. آنها هنوز دارند کار می کنند تا برای آسان تر پیش رفتن،بسیاری از امکانات را به کار گیرند. دل نگرانی هایی وجود دارد که در واقع پیرامون ورزش ها،به ویژه شنا و اسکی،شکل گرفته است. اما بچه ها به نظر می رسد که هنوز هم می توانند همان اندازه از کار ورزشی را داشته باشند. این دگرگونی،همچنین زمان مشترکی پدید آورده برای آموزگاران،تا پیش از آغاز کلاس ها،به برنامه ریزی بپردازند. از زمان زیرنظر نبودن احتمالی پس از مدرسه ی دانش آموزان هم کاسته است. ما بچه ها را در 2:30 بیرون می فرستادیم. که زمان مرده ی زیادی داشتند. اما هم اینک ساعت 4 به خانه می روند. این امر،برای بچه ای که چه بسا درگیر کارهایش نمی شود تفاوت زیادی دارد."

 ایبر گفت : "پژوهش های دانشگاه مینه سوتا،همچنین درگیر کمک به منطقه هایی شده  که این طرح را به اجرا درمی آورند تا در حل دردسرهای دگرگونی زمان آغاز،به آنها کمک نمایند. ما می دانیم این دگرگونی،کار پر از دردسری است اما این به معنای نبود راه حل ها نیست. به معنای این است که شما باید نوآور و آفرینشگر باشید."

 http://www.wyomingnews.com/articles/2013/11/09/news/19local_11-09-13.txt