پرورش شهروندان(بخش یکم)

                 بینش آموزش و پرورش دولتی برای جامعه ای روادار و توانمند

                                                 فرناندو ریمرز

                                        برگردان : مهدی بهلولی

توضیح مهدی بهلولی:[این متن را- با سفارش جناب محمد خاکساری،یکی از پیشکسوتان کنونی کنش های صنفی فرهنگیان ایران- از صفحه "دنیای آموزش" تارنمای EI برگزیدم.]

 پیشه ی آموزش،نیازمند هم پیمان شدن با بینشی اخلاقی است که شهروندانی توانمند بار می آورد. شهروندان با این بینش اخلاقی،به حکومت دموکراتیک یاری می رسانند،فقر و نابرابری های اجتماعی را درک و کاهش می دهند،دایره ی دربرگرفتگی اجتماعی را گسترش می دهند،به توسعه اقتصادی یاری می رسانند،شکل های پایدار کنش و واکنش با محیط زیست را برمی گزینند،و همچون شهروندانی جهانی - درسراسر تقیسمات ملی و در پرداختن به این چالش ها- با دیگران مشارکت می جویند. اما هم اکنون،شهروندانی که پایبند به چنین کارهایی هستند،سخت،کم شمارند. آموزگاران و آموزش و پرورش دولتی،می توانند در پرداختن به این شمار کم[و افزایش آنها] کمک نمایند.

 هم پیمان کردن این پیشه با این بینش بلندپروازانه اخلاقی،در آموزش و پرورش دولتی و به نزد رهبران حکومت ها،اتحادیه های آموزگاری،و جامعه مدنی،نیاز به این دارد که در هر کشوری،از آن چیزی که بایستی به عنوان بروندادهای آموزش و پرورش باشد،استادنه و ماهرانه،تعریفی به دست داده شود.   به باور من،چنین بینشی باید با تمرکز بر پیامدهای کوتاه مدت و بلندمدت این بروندادها،بر دستآوردهای دانشی،میان کسانی[شخص با شخص] و درون فردی[شخص با خودش] متمرکز باشد. همه ی سیاست ها و پیشگامی های برنامه ای،برای پشتیبانی از بهبود آموزشی،و از آن میان تلاش برای ارزش بخشیدن به این پیشه،باید هم پیمان با آن بینش مشترک انجام پذیرد.

 پدیدآوردن گفت و شنود اجتماعی ِ بایسته برای گسترش این بینش مشترک،شدنی است. من در آغاز امسال این فرصت را یافتم،تا درست با این هدف،در دو نشست شرکت نمایم. نشست نخست،در لندن و در میان رهبران اتحادیه های آموزگاری بود که کشورهایشان عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه(OECD) می باشند. در این نشست- که آن را EI(Education International آموزش جهانی) در ماه ژانویه سازمان دهی کرده بود- به بررسی وضع آموزش و پرورش در سراسر جهان پرداخته شد. کمی پس از این نشست،سومین نشست جهانی درباره ی پیشه آموزشگری در آمستردام برگزار شد. این نشست،به نحو بی سابقه ای،به وزیران دولتی و رهبران اتحادیه های آموزگاری امکان داد تا با تمرکز بر هدف های گسترده عمومی آموزش و پرورش،که باید راهنمای آماده سازی و ارزشیابی آموزگاران باشند،با همدیگر به گفت و گو بپردازند. این حقیقت که سازمان دهندگان این نشست،EI و OECD و دولت هلند بود نشان می دهد که در بسیاری از کشورها،خواستی برای درگیر شدن در گفت و شنود با حرفه ای های دست اندرکار آموزش شان درباره ی آینده ی آموزش و پرورش،به سان خیری همگانی،وجود دارد.

 این بینش اخلاقی،در بسیاری از سرچشمه های پیدایش آموزش و پرورش دولتی،ریشه دارد. ایده ی آموزش و پرورش فراگیر،از بنیاد،با این هدف پیدا شد که به مردم یاری رساند تا به روش های صلح جویانه،اختلاف های شان را بیان نمایند. این ایده ای بود که جان آموس کمنیوس- کشیش اهل چک،که در سی سال نارواداری مذهبی زیست- بیش از چهارصد سال پیش،مطرح کرد. کمنیوس استدلال کرد که برای داشتن همزیستی صلح جویانه،همه افراد باید آموزش ببینند.

 این ایده،که همه ی افراد باید آموزش ببیند،همچنین آفریده ی عصر روشنگری بود- عصر روشنگری،جنبش روشنفکری سده های هفدهم و هجدهم است که برای بهبود جامعه از نیروی خرد انسانی پشتیبانی می کرد و  بکارگرفتن علم برای درک جهان طبیعی و جایگاه انسان ها در جهان را ارتقاء بخشید. ایده های روشنگری،به ویژه،اعتراض به سوء استفاده دولت و کلیسا از قدرت و پشتیبانی از رواداری و پیشرفت اجتماعی به عنوان دستآورد خرد و آزادی فردی،بر جنبش های انقلابی استقلال در آمریکای شمالی و جنوبی و سرزدن حکومت دموکراتیک، کارگر افتاد.

 یک جامعه مدنی فعال- متشکل از شهروندان معمولی که به عنوان افراد برابر،در سپهر همگانی برای شکل بخشیدن به ایده های سیاسی و گفت و گو درباره و گسترش آنها،گرد هم می آیند و برای بهبود اجتماع،آن هم تنها بر پایه خرد و شواهد به دست آمده علمی،با یکدیگر همکاری می کنند- برای تجربه ای دموکراتیک،بنیادین است. برای همکاری،به عنوان افراد برابر،در سپهر همگانی،مردم بایستی نسبت به کسانی که متفاوت اند،روادار باشند و بایستی که آماده پذیرش مسئولیت گردند. این ویژگی ها[رواداری و احترام به دیگران،و احساس مسئولیت]،در بیشتر کشورهای جهان،بسیار ارزشمند به شمار می روند. داده های گردآوری شده بررسی ارزش های جهانی(جدول 1) نشان می دهند که چگونه هنگامی که پرسیده شد چه ویژگی و کیفیتی در کودکان مهم است،بیشترین ِ مردم،رواداری و احترام به دیگران را برگزیدند. آنها این ارزش ها را تا اندازه ی بسیار زیادتری نسبت به ویژگی های دیگری همچون استقلال،سخت کوشی،خیال ورزی،صرفه جویی،ثبات در تصمیم گیری،ایمان مذهبی،از خود گذشتگی و حرف شنوی برگزیدند.

برای دیدن جدول 1،به پیوند زیر بروید :  

http://postimg.org/image/iim39z24z/ 

بن گرفت :   

http://worldsofeducation.org/en/magazines/articles/190