آموزش برای شهروندی شایسته

ورما پیپول

برگردان: محمد رضا نیک نژاد

 شهروندی شایسته چیست؟ چه کسی را شهروند شایسته می نامند؟

 شهروند شایسته کسی است که به بهترین شکل به خانواده،جامعه و کشورش- که پاره ای جدا ناپذیر از آنان است- یاری می رساند و نسبت به آنان مسئولیت دارد. شهروند شایسته تنها دل نگران  سعادت خویش نیست،بلکه دلواپس کامیابی جامعه و میهن اش نیز می باشد.

 اینجا پرسشی پیش می آید،که آیا سامانه آموزشی کنونی،شهروند شایسته پرورش می دهد؟ پاسخ می تواند "بله" یا "خیر"باشد. آموزش و پرورش واقعی می تواند با کاوش در زندگی مردان بزرگ و گام نهادن بر جای پای آنها،به بهترین شکل بنا نهاده شود. برای نمونه گاندی را در نظر بگیرید که بچه ای استثنایی نبود و بعنوان کودکی خجالتی بزرگ شد. او چندان به بازی ها و شوخی های دوران کودکی پسربچه های دیگر نمی پیوست اما به جایش،در کتاب خواندن شگفت آور بود. با این همه،پسر معمولی خجالتی در زندگی به اوج رسید. 

 

       بزرگی و شکوه گاندی در این حقیقت نهفته است که اگرچه یک پسر معمولی بود،اما در کارهایش درست،راستگو و سخت کوش بود. رهبر انقلاب هند از راه احترام به همه،دیدن خوبی های دیگران و نادیده گرفتن عیب ها و ناتوانی ها آنها،سرشار از ارزشهایش شد. او تلاش کرد تا همه ناتوانی ها را از زندگی خویش کنار بگذارد. گاندی بزرگ بود اما نه به خاطر این که بزرگ زاده شده بود،بلکه شکوه اش بخاطر شجاعت و سخت کوشی بود.

        او میوه های خود- آموزشی اش را چید و از راه عشق ورزی،راست گفتاری و سخت کوشی،شخصیتی سر زنده و توانا را شکل داد. زندگی اش نشان می دهد،گاندی کسی بود که زندگی خویش را فدای بهبود انسانیت کرد.

        اگر چه هیچ یک از ما بعنوان نسل کنونی،نمی توانیم از یک صدم باورهای گاندی پیشی بگیریم،اما دست کم نباید از میراث هایش هم سوء استفاده کنیم. ما از باورهای گاندی یعنی سیاست خشونت پرهیزی،اعتصاب و بستن اعتراضی بازار و فروشگاه ها،کاریکاتور ساخته ایم و غالبا برای حقوقمان فریاد می زنیم،اما کمتر خود را برای وظایفمان به زحمت می اندازیم. و این منش در بسیاری از زمینه ها  به گونه ای فراگیر،خود را نشان می دهد. سیاست لانه فسادی از تباهی و بزهکاری است و به تجارت پر رونقی برای توانگری و ثروت تبدیل شده است. ما در ظرفی خونین زندگی می کنیم زیرا در آموزش و پرورشی پرورانده شده ایم که خِردها را بارور کرده است،اما ذهن ها و قلب ها را پر بار نمی کند. من کسی را به دلیل آن که با آموزش عالی نتوانسته است استاندارهای زندگی خویش را بالا ببرد،سرزنش نمی کنم. موضوع این است که همواره و پر تلاش در پی پول سازی،زندگی را تلخ می کند.

         تنها انسانی خوب،می تواند شهروندی شایسته گردد. انسان خوب می تواند از سامانه آموزشی روشن بینانه ساخته شود. ما آموزش و پرورشی را نمی خواهیم که تبهکاران را به مجلس و هیات دولت می برد و فرادستان هرزه را در محور قدرت می گمارد. تنها شهروندان راستگو،در زندگی خویش پایبند و کامیاب خواهند بود.

       برتراند راسل یک بار گفت: آموزش و پرورش پیش از آن که اندیشیدن و احساس کردن را پرورش دهد،باید انسان ها را برای رفتار و عمل بپروراند. در پایان می خواهم بگویم که به زودی برنامه ای درسی ای خواهیم داشت که گسترش دهنده آموزش و پرورش ارزش مدار باشد. این آموزش و پرورش،شهروندان شایسته ای را گرد می آورد که بر خویش برتری خواهند یافت و با احساس متعهدانه،علمی و راست گفتاری در پی آفرینش یک جامعه و ملت فرزانه خواهد بود.