نجفی؛مدیری برنامه مدار و اندیشه محور
محمدرضا نیک نژاد،روزنامه ی بهار،۲۰مرداد 92
زمستان سال 89 است. وزیر آموزش و پرورش و معاونانش مدتی است که از تعطیلی روزهای پنجشنبه در دوره ی دبستان سخن می رانند. دلایلی مانند" 36 ساعته بودن آموزگاران دبستان،ستم به آنهاست،کودکان باید زمان بیشتری را کنار خانواده بگذرانند و این تعطیلی پایه های خانواده را استوارتر می نماید و... . دبستان ها پیش از نوروز شش روزه و پس از نوروز،پنج روزه شدند! هنوز سال آموزشی به پایان نرسیده بود که زمزمه هایی از تعطیلی پنجشنبه های مدارس تهران شنیده شد. بگو مگوها،میان کاربدستان آموزشی و کمیسیون آموزش مجلس،اجرای این طرح را تا میانه ی تابستان ادامه داد. ادارات و مدرسه ها،برای برنامه ریزی شش روزه یا پنج روزه،پا در هوا بودند. به مدیران مدرسه پیشنهاد می شد که دو برنامه بنویسند،یکی شش روزه و دیگری پنج روزه! این بی برنامگی و پا در هوایی،آشفتگی در آموزشگاه ها را به اوج خود رسانده بود. سر انجام میانه های شهریور،مدرسه های تهران پنج روزه شدند. اما در میانه ی این درگیری ها،تعطیلی روزهای پنجشنبه به شهرستان ها و کل کشور گسترش یافته و کاربدستان آموزشی بر تصمیم خود برای اجرای این برنامه در سراسر کشور پافشاری می کردند. بالاخره روزهای پایانی شهریور و در آستانه ی آغاز سال آموزشی،مدرسه های سراسر کشور پنجشنبه تعطیلی شدند! جدای از ارزیابی تاثیر این تعطیلی بر فرایندهای آموزشی و فراهم نبودن زمینه های درخور برای افزایش یک زنگ به روزهای دیگر هفته- مانند جای استراحت،تهیه نهار،فشردگی برنامه و برخی درس ها در یک روز و ... - در این دوره ی شش ماهه،بیشترین فشار و آشفتگی بر مدارس وارد شد و پیامد این آشفتگی سرراست بر چرخه ی آموزش خُرد کننده و ویرانگر بود.
این تنها کارِ شتابزده ی حاجی بابایی نبود. پیگیری و اجرای بی اولویت سند تحول بنیادین،دیگر برنامه ای بود که ساختار آموزشی کشور را به چالشی باور نکردنی کشاند. سند تحول دارای 131 راهکار است. 112 هُمین(راهکار1/21) آن به اصلاح و بازنگری در ساختار دوره های آموزشی اشاره دارد. جهش از نخستین اولویت ها،به پله های پایانی آن- بدون زمینه سازی های درخور برای اجرا- بسیار پرسش برانگیز و قابل پیگیری از سوی نهادهای نظارتی بود و است. سند تحول،بخشِ آموزش و پرورشِ سندِ چشم انداز بیست ساله کشور است که قرار است در سال 1404 به اجرای درآید! نگاشت چهارم کتابچه ی برنامه درسی ملی- بهمن 89– هم ورود پایه ی ششم را به سال 1400 یا1401 موکول می کند،اماچرا ده سال زودتر؟ این همه شتاب،چرا؟ در همه جا دگرگونی های ساختار آموزشی- به دلیل حساسیت و تاثیر فراگیر آن بر چندین نسل- به گونه ای برنامه ریزی شده و آرام و با پایش همیشگی و برگشت و بازنگری بخش های ضعیف و بازسازی آنها،انجام می گیرد. اما در اجرای سند تحول،چنین فرایندی پیش رفت؟ برای اجرای ساختار6-3-3 یا3-3-3-3! افزون بر به کارگیری نیروهای آموزش ندیده و جابجایی آموزگاران بی تجربه به دوره ی دبستان،برای گنجاندن کلاس ششم در بسیاری از دبستان ها از آزمایشگاه، کارگاه،حیاط و یا راهروها و یا پرشمار کردن دانش آموزان پایه های گوناگون بهره گرفته شد، این یعنی تحول بنیادین؟ و ...
بگذریم باید همواره رو به آینده بود. در این روزها،پیشنهاد محمدعلی نجفی برای وزارت آموزش و پرورش در میان بسیاری از فرهنگیان،سببِ امید به پایان چنین رویه ای شده است. 3 سال وزارتِ در آموزش عالی،نه سال آموزش و پرورش،3 سال برنامه و بودجه و شش سال شورای شهر تهران،از او مدیری توانا و با تجربه به نمایش می گذارد که پس از سال ها برای ساختار بیمارِ آموزش و پرورش،نویدبخش وزیری با نفوذ در ساختار قدرت و البته کابینه، اندیشه مدار و برنامه محور،آشنا با دردهای کهنه ی ساختار آموزشی کشور و ساختارهای نوین جهانی و ... است.نجفی در روزهای گذشته و در میان شور و شادابی نمایندگان تشکل های علمی،صنفی و سیاسی فرهنگیان- که نماینده ی بسیاری از فرهنگیان سراسر کشور و برآمده از آنها هستند- و شماری از نمایندگان مجلس،به نکاتی درباره برنامه هایش اشاره کرد. اگر این برنامه ها را در سنجش با کارهای دوره چهارساله گذشته قراردهیم،به پایبندی ایشان به دگرگونی های آرام،برنامه محور و اندیشه مدار بیشتر پی خواهیم برد.
" برای اول مهر امسال تغییر آنچنانی در آموزش و پرورش ایجاد نمی‌کنم و سعی داریم در مهر امسال آن برنامه‌هایی اجرا شود که آرامشی نسبی را در بین مدیران، معلمان و دانش اموزان ایجاد کند...البته در طول 4 سال همه این گره‌ها باز نمی‌شود بلکه بخشی از راه را می‌توانیم پیش ببریم تا مسیر را برای آیندگان فراهم کنیم.... حداقل یک دوره 20 ساله باید طی شود تا سند به طور کامل اجرا و به اهداف آن نائل آییم.... در ارتباط با اجرای سند تحول بنیادین، تقدم و تاخر اجرای این برنامه به خوبی مورد کنکاش قرار نگرفته است.... به طوری که یکباره دوره ابتدایی تبدیل به یک دوره شش ساله شد بدون اینکه کتاب‌ها تهیه شده باشد".(ایلنا 15/5/ 92)
امروز پس از سال ها،فرهنگیان،گمان می کنند ورود نجفی،پایان آشفتگی و بی برنامگی ها است. چنین امیدی برای هر مدیری بزرگترین هدیه در راستای پیشبرد برنامه هایش است و نوید بخش همکاریِ دو سویه ای میان فرهنگیان و مدیران آموزشی کشور است. باشد که نمایندگان مجلس نیز با رای اعتماد خویش،زمینه ی این همکاری را بیش از پیش فراهم نمایید.
http://baharnewspaper.com/News/92/05/20/16766.html
