جشن نوروز شاد باد

سال نو بر همه ی دوستان شاد باد و برای همه دوستان سالی خوب و خوش و پر از تندرستی آرزو می کنم.

جشن پیشواز از نوروز

دیروز (26 اسفند 92)جشن خوبی در "پیشواز از نوروز" در دبیرستان ماندگار "فیروز بهرام" برگزار شد. من به همراه پسرم نیما به لطف دوست خوبم مهدی بهلولی در این جشن زیبا و دل انگیز شرکت کردیم و بسیار خوش گذشت. در این میان دوستان و همکاران پیشینم یعنی جناب عماد خلیلی و جناب حسین پور را هم دیدم و دیداری تازه شد. همه ی جشن را بچه های خوبِ دبیرستان فیروز بهرام- دانش آموزانِ خوب و دوست داشتنی زرتشتی و ارمنی- گرداندند و بی گمان رهبری همکاری فرهیخته و پر انگیزه بنام فریدونی نیز برجسته بود. در این جشن با همکاری هنرمند و فرهیخته ی دیگری بنام جناب مجدی آشنا شدم که مایه ی خرسندی گردید. در پایان از جناب جاوید مدیر خوب این دبیرستان که من و پسرم را به گرمی پذیرفت نیز سپاسگزاری می کنم.

جامعه شناسی روابط استاد و دانشجو

  

              محمد روزبهانی،روزنامه فرهیختگان،14 و 26 بهمن،5 و 20 اسفند 92

  محمد روزبهانی دبیر آموزش و پرورش  و تحصیل کرده ی جامعه شناسی گروههای اجتماعی است. وی بیست سال است که در مدارس و مراکز دانشگاهی به تدریس مشغول است. درحال حاضر سر دبیر نشریه تخصصی راستان  است که در زمینه ی علوم نسانی منتشر می گردد. ایشان در روزنامه ها  نیز به صورت جسته گریخته درباره ی موضو عات اجتماعی و مخصوصآ  مسائل اموزش و پرورش یاداشت می نویسد. دغدغه ی اصلی او آموزش و پرورش است.در گفته ها ونو شته هایش می توان به نارضایتی وی از وضعیت موجود تعلیم و تربیت در مدارس و دانشگاهها پی برد. روزبهانی  اعتقاد دارد که  مدارس و دانشگاههای ایران می بایست   از نو ساخته شوند  و آموزش و پرورش نوین جایگزین نظام اموزشی فعلی گردد. مهمترین ویژگی اموزش و پرورش نوین به باور  وی  آزادی انتخاب برای یادگیرنده است ، یعنی دانش اموز و دانشجو. او می گوید که دانش اموز و دانشجو باید در روند تحصیل کاملا در یک زمینه  و محیط  دموکراتیک پرورش یابند.

بخش 1 : در این یاداشت قصدم این است به نقد روابط استاد -دانشجو در دانشگاه های ایران بپردازم. روابطی که به نظر می رسد  از نوع روابط عمودی یا از بالا به پایین است و نه افقی و هم سطح!  با توجه به اینکه دانشگاه  یک نهاد مدرن و در بیشترجوامع مدافع برابری ودموکراسی به حساب می آید. آیا این نهاد در درون خود نیز به این روش پایبند است؟آیا روابط استاد- دانشجو  در دانشگاهای ایران از نوع روابط هم عرض و افقی است یا از نوع روابط عمودی طولی و غیر دموکراتیک ؟در نظام تعلیم و تربیت جامعه ی ما از دیر باز نقش استاد و معلم،بسیار با اهمیت بوده است. روابط استاد  وشاگرد بر اساس اقتدار و قدرت بالای استاد شکل گرفته بود.استاد کاملا در چرخه ی  رابطه دست بالا را داشت و هرطور که خودش صلاح می دانست می توانست با شاگردش برخورد نماید. در  جامعه نیز این نوع روابط بین استاد و شاگرد کاملا پذیرفته شده  بود . هنجارها و ارزشهای بین شاگرد و استاد در هر صورت حق را به استاد می داد. روابط انها از نوع روابط  عمودی بود یعنی استاد در بالای این چرخه واقع شده بود و شاگرد  در پایین آن! از بالا دستور صادر می شد و کسی که در انتهای  این چرخه قرار داشت ملزم به پیروی بود.

     با ورود اندیشه های جدید برابر خواهی  و آزادی خواهی  به جامعه ایران،چرخه رابطه ی استاد- شاگردی نیز تحت تاثیر قرار گرفت و اندکی دچار تغییر گردید. در یکصد سال گذشته با گسترش بسیار زیاد مدارس و دانشگاههای جدید در کشور انتظارات بیشتری می رفت که اندیشه ی برابری خواه در روابط سنتی استاد- شاگرد  یا دانشجو تغییر و تحول عمیقی صورت دهد،اما متاسفانه این انتظار بر آورده نشد. تجربه بسیاری از دانشجویان در دانشگاههای امروز ایران این ادعا را تایید می کند. در سطح دانشگاه های کشور(دولتی و  غیر دولتی) با نگاه به روابط بین دانشجویان  و اساتید نوعی از روابط عمودی مشاهده می شود.در روابط عمودی بین دو یا چند نفر همیشه یک نفر تصمیم می گیرد  و یکنفر دیگر می بایست تبعیت نماید همانند  رابطه ی پدر و فرزند  یا مرد  و زن در یک رابطه ی پدر سالار یا مردسالار! در دانشگاه های ایران در چند بخش می توان این نوع رابطه را  مشاهده نمود  1- در بعد آموزش  2- در بعد پژوهش  3- در بعد روابط فرهنگی 3- در بعد روابط بین فردی

در قسمت اول این نوشته بیشتر بر نوع رابطه ی استاد- دانشجو در بعد اموزشی تمرکز می شود ودر قسمت های بعد  به ابعاد دیگر این نوع رابطه پرداخته خواهد شد.در سیستم آموزش و یادگیری در کشورما(مدارس و دانشگاهها) که نمود آنرا در سطح دانشگاهها به وفور می بینیم.  روند اموزش و یادگیری به صورت یکطرفه   است . 

کتاب های درسی و هدف های نوین آموزشی

محمد رضا نیک نژاد،روزنامه ی آرمان،25 اسفند 92

 "وزیر آموزش و پرورش با امضای تفاهمنامه توسعه همکاری میان این وزارتخانه و سازمان محیط‌زیست از امضای تفاهمنامه دیگری با عنوان حقوق شهروندی با معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری خبر داد. علی‌اصغر فانی در مراسم امضای تفاهمنامه همکاری با سازمان محیط‌زیست،از ضرورت توجه بیشتر کتاب‌های درسی به موضوعات محیط‌زیست و کاهش آلودگی هوا اشاره کرد و افزود: 40 سال پیش سوالی مطرح شد با عنوان اینکه به چه دلیل به مدرسه می‌رویم. صاحبنظران پاسخ آن را آموختن و یاد گرفتن برای استفاده از آموخته‌ها مطرح کردند. سال‌ها پس از این موضوع دوباره این سوال مطرح شد و صاحبنظران پاسخ آن را آموختن، یاد گرفتن و آموختن برای زیستن اعلام کردند. او ادامه داد: مجدداً این سوال 15سال پیش مطرح شد که صاحبنظران در پاسخ به آن آموختن، یاد گرفتن برای استفاده از آموخته‌ها، آموختن برای زیستن و آموختن برای باهم زیستن را پاسخ دادند.(روزنامه آرمان 19 اسفند)

 گفتگو درباره هدف های نوین آموزشی و البته ورود آنها به ساختار آموزش،آن هم از زبان بالاترین فرادستان دولتی و آموزشی را باید به فال نیک گرفت و از آن پشتیبانی نمود. سخنان رییس جمهور روحانی در روز نخست سال آموزشی درباره زنگ های کتاب خوانی،انشا و گفتگو و اکنون گشودن دریچه آموزش رو به سوی یکی از بنیادین ترین آموزش های شهروندی یعنی گرامیداشت و پاسداشت زیست بوم،نشانه ای ست از دیدگاه های تازه و پیشرو در آموزش و می تواند سرآغازی فرخنده در کارایی آموزش در گستره جهان کنونی و دغدغه های انسان امروزی باشد. 

آموزش و پرورش در سال 92

مهدی بهلولی 

روزنامه آرمان،24 اسفند 92

 برگشت آرامش خردمندانه و دوری از دگرگونی های پیاپی و کارشناسی نشده،بی گمان،یکی از مهم ترین رخدادهای آموزشی سال 92 است- البته از ماه های میانی سال،که دولت یازدهم سکان امور اجرایی کشور را در دست گرفت. چهار سال ریاست حاجی بابایی بر آموزش و پرورش،که همراه بود با دگرگونی های صوری،رسانه ای شدن گسترده این دگرگونی ها و گفت و گوهای هر روزه کار به دستان آموزشی درباره ی آنها- که هر از گاهی از آنها با عنوان "انقلاب در آموزش و پرورش" هم  نام برده می شد- همگان را عادت به این داده بود که هر روز،از رخداد و تصمیم آموزشی تازه ای بشنوند که به زودی سراسر گستره ی آموزش و پرورش را در خواهد نوردید و موجی از تغییرات را با خود به همراه خواهد آورد! اما با روی کار آمدن علی اصغر فانی،چرخشی چشمگیر در این روند پیدا شد و درنگی کمابیش خردمندانه بر تصمیم گیری ها چیره گشت که پیامدش،دست کم تاکنون،دوری از شتاب زدگی هاست. 

اجرای حکم حیرت آور شلاق برای پیمان نودینیان

حقوق معلم - اسماعیل عبدی:

پیمان نودینیان عضو هیات مدیره انجمن صنفی معلمان استان کردستان یکی از صنفی ترین نیروهای عضو شورای هماهنگی کانون های صنفی معلمان کشور ظهر روز یکشنبه 11 اسفند به شکل تلفنی به دادگاه شعبه یک تجدید نظر کیفری کردستان احضار شد.قرار بود حکم عجیب 20 ضربه شلاق که به اتهام واهی توهین به مامور دولت حین انجام کار توسط دادگاه شعبه 105 کیفری صادر شده بود،بررسی و تجدید نظر شود.پیمان را از سر کلاس درس فراخواندند و به شکلی غیر قانونی حکم را اجرا کردند.ایشان در تماسی تلفنی به حقوق معلم گفت:حکم را اجرا کردند و پس از گذشت دو روز، در سه شنبه 13 اسفند حکم تجدید نظر به دستم رسید!

 سئوال این است که روند رسیدگی به پرونده چگونه بوده است که نه حکم تجدید نظر به ایشان ابلاغ شده و نه مهلت قانونی برای اجرای حکم داده شده است؟ آیا این مصداق بی عدالتی نیست؟

 عجیب تر آن است که شاکی ایشان که هم اکنون کارمند اجرای احکام دادگستری است به شکلی فراقانونی به همراه فردی لمپن خارج از سیستم دادگستری در برابر دیدگان مسئول حفاظت اطلاعات پیمان نودینیان را مورد ضرب و شتم قرار داده اند و اعتراض او را نسبت به هتاکی و ضرب و شتم مصداق توهین به مامور دولت در حین انجام کار می دانند!

این معلم ارزشمند و فرهیخته ی کردستانی در آخرین نشست شورای مرکزی کانون های صنفی معلمان کشور در آذر ماه و در شهر تبریز در کنار محمد خاکساری به عنوان نماینده ایران در سازمان جهانی معلمان ( ei ) انتخاب(ابقا) شد.

پیمان نودینیان به زبان انگلیسی مسلط است و در آخرین نشست سازمان جهانی معلمان دغدغه های صنفی فرهنگیان کشور را به زبان انگلیسی مطرح کرده است. او در بین فعالین صنفی بسیار محبوب است و معلمان کشور از خبر اجرای حکم حیرت آور شلاق ، برای او آن هم پیش از ابلاغ حکم تجدید نظر بسیار ناراحت هستند. 

چشم انداز ایران شماره ی 84 ویژه اسفند 92 فروردین 93 به روی پیشخوان مطبوعات آمد.

در این شماره که به نسبت شماره های پیشین کیفیت بصری ارتقا یافته با دو پرونده روبرو هستیم، ماندلا و جامعه شناسی تشیع

آغازین
ریشه یابی مفاسد و راست افراطی/ لطف ا...لله میثمی
چه نیازی است به مصدق/ ابوطالب آدینه وند

سیاست داخلی
سیری بر استقلال دانشگاه ایران/ رحیم روحبخش
کاوشی در علل ناپایداری تحزب در ایران/ هادی خانیکی
از براندازی نرم تا فساد سیستمی/ فائزه حسنی
نقد و ارزیابی پیش نویس حقوق شهروندی/ سعید مدنی قهفرخی

ماندلا فیلسوف تغییر
همگرایی ملی در پرتو دموکراسی/ گفتگو با محمد حسین رفیعی
راه ماندلا/ ابوطالب آدینه وند
مادیبا سرباز چهار فصل/ آرمان اسعد

اقتصاد و توسعه
بدون اتکا به نفت؟/ میزگردی با حضور رفیعی، رضا مظهری و لطف الله میثمی
آیا پالایشگاه های کوچک اقتصادی هستند؟/ گفتگو با غلامحسین حسن تاش
نقد و بررسی کتاب اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران/ سمانه گلاب
انرژی خورشیدی و محیط زیست/ رسول اژئیان
اشتغال تولید محور/ امیر سعید حجازی موسوی
ناله های دریاچه ارومیه/ مسعود عامل سخی

جامعه
فقر چالشی برای دین/ سارا شریعتی
کارزار جامعه شناسان علیه فقر و نابرابری/ آرمان ذاکری
آموزش و تربیت دینی و جنبش اخلاقی/ میزگردی با طاهری، ایمان زاده، یوسف زاده
مدارس امین/ عزت الله مهدوی
حق برخورداری انسان از آموزش و پرورش در برنامه توسعه پس از 2015/ برگردان : محمدرضا نیک نژاد
زن، سنت و تجدد، نهضت و انقلاب/ عباس نصر
درباره صلح ایمان و دوست داشتن/ گفتگو با احسان عبدی پور، کارگردان فیلم تنهای تنهای تنها و پاپ
جست و جوی کلوت، بهانه ای برای خلق یک جهان چند صدایی/ سپیده سامی
نقطه عطف بیداری/ احمد هاشمی

جامعه شناسی تشیع
تشیع امر نزدیکی که از آن غافلیم/ سخنرانی سارا شریعتی
تسنن محمدی، تشیع علوی است/ سخنرانی فرید العطاس
و با مطالبی از: کمال رضوی، آرمان ذاکری، علی اشرف فتحی، فاطمه لطفی، زهره سروش فر، و مهدی سلیمانیه

اندیشه
عبادت و عقلانیت/ میثمی
بازخوانی زندگی و آرای امام شافعی/ حمید احراری
مناسبات اجتماعی نباید نافی فردیت و جوهر خداوندگاری آدمی شود/ محمد محمدی گرگانی
روشنفکر در تاریخ/ علی بهفروز

سیاست خارجی
مروری بر کتاب وظیفه، خاطرات رابرت گیتس/ فرید مرجایی
اخوان المسلمین و آینده جریانات اسلام گرای مصر و خاورمیانه/ محسن عبادی
خطر هلال سلفی/شائول شای
همسویی تندروها در امریکا و ایران/ تریتا پارسی
تنش زدایی میان امریکا و ایران/استفان کینزر

تاریخ
سازمان انقلابی حزب توده در خارج از کشور/ سیامک لطف اللهی
در حاشیه سیاه کاری های بنی امیه/ فضل الله صلواتی
ورود امام و پوشش صوتی سخنرانی بهشت زهرا/ رسول اژئیان

کتاب
از افسانه تا واقعیت, نقد و بررسی کتاب نگاهی به شاه نوشته عباس میلانی/ حسین آبادیان
کتاب اقتصاد سیاسی ایران در گفتگو با کاووس واضحی

نهادینه‌کردن فرهنگ گفت‌وگو

  

بنفشه رنجی 

روزنامه آرمان،22 اسفند 92

 جریان از صبحت‌های دکتر روحانی در روز بازگشایی مدارس شروع شد. رئیس‌جمهور، اول مهر سال جاری خواهان ایجاد زنگ کتاب، گفت‌وگو و انشاء در مدارس کشور شد و گفت: من از آموزش و پرورش و فرهنگیان درخواست دارم که زنگ کتاب ایجاد کنند و ساعتی را در طول هفته و یا ماه به کتابخوانی دانش‌آموزان و توضیح خلاصه آنچه دانش‌آموز خوانده است، اختصاص دهند. پس از آن، وزارت آموزش و پرورش از تشکیل 3 کارگروه برای اجرایی شدن درخواست‌های رئیس‌جمهور در موضوع زنگ انشاء، گسترش فرهنگ مطالعه و روش‌های صحیح گفت‌وگو خبر داد.

تصویب ماده واحده‌ موضوعات تا پایان سال

روز گذشته علی‌اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش از آماده شدن پیش‌نویس زنگ گفت‌و‌گو و کتابخوانی خبر داد و اعلام کرد که این طرح در دستور کار شورای‌عالی آموزش و پرورش قرار دارد. همچنین، معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزش و پرورش از تنظیم ماده واحده‌ای برای موضوعات زنگ انشاء، کتابخوانی و گفت‌وگو، سه محور مورد مطالبه روحانی از آموزش و پرورش در شورای‌عالی خبر داد که قبل از پایان سال این ماده واحده به تصویب می‌رسد. حمیدرضا کفاش توضیح داد: در این ماده واحده تکالیف هر بخش برای ادامه کار مشخص شده و با مصوبه شورای‌عالی جایگاه قانونی می‌یابد. مدرسه، مهم‌ترین نهادفرهنگ‌سازی دانش‌آموزان و اولین تجربه جامعه پذیری کودکان است. 

راهکارهای آموزشی در هفته پایانی اسفند!

محمد رضا نیک نژاد،روزنامه ی اعتماد،21 اسفند 92

سید رحیم میرشاه ولد مدیرکل ارزیابی و عملکرد شکایات آموزش و پرورش:"اسفند هیچ تفاوتی با سایر ماهها برای فرهنگیان و دانش آموزان ندارد و مدارس براساس تقویم رسمی کشور تا 28 اسفند دایر است. تمامی مدیران کل آموزش و پرورش و روسای ادارات در سراسر کشور تاکید کرده اند که کلاسهای درس باید تا 28 اسفند دایر باشد و دانش آموزان و معلمان موظفند که در کلاسهای درس حاضر شوند. به گفته مدیر کل ارزیابی و عملکرد شکایات آموزش و پرورش، ناظران آموزش و پرورش تا پایان وقت اداری روز 28 اسفند ماه به وظیفه نظارتی خود عمل می کنند و اگر تخلفی صورت بگیرد به آن رسیدگی می شود ضمن آنکه والدین می توانند در صورت مشاهده تخلف تعطیلی زودرس مدارس این موضوع را به اداره نظارت و ارزشیابی استان و منطقه گزارش دهند."                                                       

 همواره در روزهای پایانی سال،شتاب،سراسیمگی و شادی در چهره ها و رفتارها هویدا می شود و سرآمدِ این شادمانی و بی تابی،مدرسه ها و دانش آموزان هستند. بچه ها به خاطر سن و سالشان و سرزندگیِ نهفته در جانشان،بیش از هر گروه سنی دیگری،چشم براه آغاز بهار و آیین های آنند. از این رو در روزهای پایانی سال،اداره مدرسه ها از دشوارترین کارهای آموزشی است و آموزگاران و معاونان،پر دردسر ترین روزهای سال را می گذرانند. از آوردن ترقه و ترکاندن آن در گوشه ای از مدرسه،تا غیبت های پر شمارِ دانش آموزان و تلفن های پی در پی فرادستان اداری- برای جلو گیری از تعطیلی زود هنگام مدرسه،آرامش و روند همیشگی مدرسه را آشفته و بی سامان می کند. پیگیری معاونان برای آمارگیری از بچه ها افزایش می یابد و پس از سرشماری دانش آموزان،به خانواده ها تلفن می زنند و فرزندان غایب آنها را به زور به مدرسه می کشانند! در این روزهای بحرانی،برخی مدیران آزمون های هماهنگ برگزار می کنند و با تاکید بر تاثیر این آزمون ها بر ارزشیابی سالانه،بچه ها را ترسانده! و وادار به آمدن به مدرسه می نمایند. 

مرگ چهاردهمین یوزپلنگ و جایگاه آموزش!

محمدرضا نیک نژاد،ص آخر روزنامه ی شهروند،20اسفند 92

روزهای گذشته در رسانه‌ها آمده بود که چهاردهمین یوزپلنگ ایرانی در یک‌سال گذشته، در شیروانِ استان خراسان‌شمالی به دست شکارچیان کشته شد. این درحالی است که این گونه کمیاب جانوری در خطر نابودی کامل قرار دارد و به همین دلیل پیراهن تیم‌ملی فوتبال در جام‌جهانی به نقش زیبای این گونه آراسته شده است. خبرهایی از این دست دل بسیاری از ما را به درد می‌آورد و آهی سرد بر آن می‌نشاند. اما همچنان در برابر چنین رفتارهای زشتی ناتوان و بی‌عملیم و دولت هم تنها به بازداشت و جریمه نقدی بسنده می‌کند که آن هم راه به‌جایی نخواهد برد. اما پیش و بیش از چنین برخوردهایی، باید به دنبالِ آموزش، فرهنگ‌سازی و آگاه‌سازی مردم به‌ویژه در مناطق روستایی و زیستگاه‌های چنین جانورانی باشیم.
 اما چگونه؟

 شاید برای ورود به طرح یک راهکار، یادآوری خاطره‌ای بد نباشد.  چند‌سال پیش پسرم دوران دبستانش را می‌گذراند. در آستانه نوروز بودیم که روزی با شادی و سر و صدا وارد خانه شد و با کارتی روی سینه‌اش از این‌که به همیاری پلیس برگزیده شده است، سر از پا نمی‌شناخت. در جاده و در راه مسافرت بودیم که دمی چشم از کیلومتر شمار ماشین برنمی‌داشت و دمادم یادآوری می‌کرد که سرعتت در مرز غیرمجاز است. کلافه‌ام کرده بود و هی پشت هم سفارش به رعایت قوانین رانندگی می‌کرد. به پلیس رسیدیم و با احترام نظامی به او گفت: اجازه نداده‌ام که سرعت بابام بیشتر از سرعت مجاز شود! پلیس هم به او احترام گذاشت و سپاسگزاری کرد و لبخندی زد و رفت.

  برکسی پوشیده نیست که فراگیرترین نهاد دولتی در کشور آموزش و پرورش است. این نهاد در دورترین روستاهای کشور و حتی میان عشایر مدرسه‌ای برپا کرده و به آموزش نوباوگان می‌پردازد. بی‌گمان آموزش‌های شهروندی- که بخشی از آن گرامیداشت زیست‌بوم انسان و جانداران دیگر است- در دوران دانش‌آموزی، افزون بر تاثیر درازمدت و کارا بر شهروندان آینده، می‌تواند زمینه‌ای برای آموزش بزرگسالان از سوی فرزندان را نیز فراهم کند.