جامعه مدنی و آموزش و پرورش

مهدی بهلولی،روزنامه آرمان،23 خرداد 92

(این یادداشت با عنوان " تشکل های صنفی و آموزش و پرورش" و با اندازه ی زیادی حذف و دگرگونی در روزنامه به چاپ رسید.)

در میان برنامه های محمد رضا عارف از نامزدهای یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری- که البته هوشمندانه و فداکارانه خود را از پهنه ی انتخابات کنار کشاند- در پیوند با آموزش و پرورش آمده بود : " تسهیل ایجاد یک تشکل صنفی قدرتمند برای پیگیری مطالبات معیشتی و منزلتی معلمان". از زبان حسن روحانی نیز شنیده شد که یکی از کارهای نخستین و در اولویت ایشان،تدوین حقوق شهروندی است. تولایی نماینده روحانی نیز در نشست سازمان های مردم نهاد جامعه ی ایران گفت که یکی از شش فصل این حقوق به جامعه مدنی و تشکل های صنفی برمی گردد. جامعه مدنی و نقش آن در پیشبرد دموکراسی،بر کسی پوشیده نیست و اگر قرار باشد که در گستره ی سیاست،اجتماع،اقتصاد و فرهنگ،دگرگونی جدی رخ دهد بی گمان پای جامعه مدنی هم در میان خواهد آمد. در گستره ی آموزش و پرورش هم،وجود "جامعه مدنی" نیرومند،یکی از بایسته های دگرگونی های راستین و بنیادین است. گرچه نقش نهادهای صنفی غیردولتی و جامعه مدنی در آموزش و پرورش و ضرورت وجودی آنها،چیز چندان تازه ای نیست و در نخستین پیش نویس خود سند ملی آموزش و پرورش هم آمده بود : " مشارکت از سال های میانی دهه ی هفتاد تا واپسین سال های یک دهه بعد،یعنی چیزی نزدیک به 15 سال،باید می گذشت تا بحث جامعه ی مدنی،از میان گفت و گو و جستارهای روشنفکری پا بیرون بگذارد و به گستره ی آموزش و پرورش درآید؛اما شوربختانه توانست تنها یک سال،و آن هم در یک پیش نویس از سندی از آموزش و پرورش،پایدار و پابرجا بماند!

ایلنا : افزایش حقوق معلمان نصف تورم واقعی بوده است

یک فعال صنفی معلمان تشریح کرد:

افزایش حقوق معلمان نصف تورم واقعی بوده است

چکیده:

«بهلولی با انتقاد از بی‌توجهی وزارت آموزش و پرورش به تشکل‌های صنفی فرهنگیان و شوراهای آموزگاران خواستار رفع محدودیت‌ها و مشارکت آنان در تصمیم گیری‌ها شد.»

یک فعال صنفی معلمان از عدم تناسب افزایش ۲۵ درصدی حقوق فرهنگیان با نرخ تورم رسمی اعلام شده از سوی بانک مرکزی که موجب کاهش قدرت خرید آنان شده است انتقاد کرد.

«مهدی بهلولی» در گفتگویی تفصیلی با ایلنا اظهار داشت: میانگین حقوق فرهنگیان به ازای ۲۴ ساعت تدریس در مقاطع راهنمایی و دبیرستان و ۳۰ ساعت تدریس در مقطع ابتدایی ۷۰۰ هزار تومان

است که با توجه به تورم افسار گسیخته‌ای که دامنگیر کشور شده، قدرت خرید آنان را به صورت روزانه کاهش می‌دهد.

وی در ادامه از عدم تحقق وعده‌های آقای احمدی‌نژاد هنگام روی کار آمدن دولت نهم انتقاد کرد و افزود: افزایش حقوق معلمان و فرهنگیان در سال‌های اخیر نصف تورم واقعی بوده است که قدرت خرید آنان را کاهش داده و وضعیت معیشتی‌شان را بد‌تر کرده است.

من به عارف رای می دهم

مهدی بهلولی،روزنامه بهار،21 خرداد 92

من در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری شرکت خواهم کرد و به محمد رضا عارف رآی خواهم داد و بر این امیدم که با پیروزی عارف در انتخابات و دگرگونی نسبی در گستره ی سیاسی،شاهد باشیم که در گستره ی آموزش و پرورش نیز دگرگونی درخور و چشمگیری انجام پذیرد. به باور من،سیاست و آموزش،در میان کنش اند و دگرگونی در یکی،بی گمان بر دیگری نیز کارگر می افتد. این سخن البته چشم پوشیدن بر این درد دل بسیاری از فرهنگیان نیست که آمدن و رفتن دولت ها،پنداری،بر زندگی آنها تآثیری ندارد! اما نباید ناامید بود و دست بر روی دست هم گذاشت- به زبان پوپر،آینده گشوده است و زندگی نیز،سراسر حل مسآله است. باری،من امیدوارم با دگرگونی دولت،فضای کنونی چیره ی بر آموزش و پرورش،که بیشتر بر کلی گویی،شعار دادن و دگرگونی های صوری و شتاب زده استوار است،دستخوش دگرگونی شود. امیدوارم که در دولت آینده،تنها درباب جایگاه آموزگار به سخنرانی های پیاپی بسنده نگردد،و به سخن واقعی او نیز گوش فرا داده شود و در راستای دشواری های بی شمار

دبستان ها و طرح های جدید

مهدی بهلولی،روزنامه آرمان،۱۹/۳/۹۲

چند روز پیش،مهدی نوید ادهم،دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش،در گفت گو با یکی از رسانه ها،از توفانی دیگر از دگرگونی ها در آموزش و پرورش سخن گفت که به گفته ی خودش از توفان سه – چهار سال گذشته اثربخش تر خواهد بود. از درون مایه ی سخن ایشان نیز چنین برمی آمد که هدف اصلی دگرگونی های پیش رو،بیش از مقطع متوسطه،دوره ی ابتدایی می باشد. ایشان دوره ی ابتدایی را،دوره ای حساس دانسته بود که بهترین سن تربیت پذیری افراد می باشد: "اگر ما ماموریت اصلی آموزش و پرورش را فراهم آوردن زمینه تربیت پذیری افراد در نظر بگیریم نه فقط انتقال دانش، بلکه بهترین سن تربیت پذیری افراد در دوره دبستان است و ما هر چه قدر به این دوره بیشتر بپردازیم، برده ایم. در این سن هنوز شخصیت بچه ها به طور کامل شکل نگرفته پس می توانیم آنها را در معرض پیام های تربیتی مان قرار دهیم". وی با طرح :" نظام 6-3-3 هم اکنون در 123 کشور جهان اجرا می شود و در این زمینه،ما نیز هفت سال کار کارشناسی کرده ایم... همه متخصصان آموزش و پرورش در۲۳ سال گذشته به این نتیجه رسیده اند که جای ششم ابتدایی خالی است." گفتنی است که چندی پس از این سخنان،برخی دیگر از کاربدستان آموزش و پرورش،آمار دیگری اعلام نمودند :"خلیل رضایی،مدیرکل آموزش و پرورش استان بوشهر،در گفت و گو با خبرگزاری فارس گفت طرح تحول بنیادین آموزش و پرورش هم اکنون در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان در حال اجراست و نظام آموزشی مبتنی بر طرح تحول بنیادین 6-3-3 در130 کشور جهان دارد پیاده می شود."

گاف آموزش و پرورش/ بدون شرح

از تارنگار " در سپهر اندیشه" مهدی بهلولی

برنامه درسی ملی : "دوره پیش دبستانی به دوره دو ساله رسمی و غیر اجباری اطلاق می شود که کودکان گروه سنی 5 و 6 سال را تحت پوشش برنامه های آموزشی و تربیتی قرار می دهد. برنامه های آموزشی و تربیتی این دوره و میزان حضور نوآموزان در مراکز پیش دبستانی،با توجه به ویژگی های کودکان منعطف و سیال است".

پاسخ آموزش و پرورش به انتقاد یک نماینده ی مجلس : عطف به مطلب مندرج در خبرگزاری خانه ملت، مورخ 8/3/92 با "مشکلات اقتصادی دولت مانع از قانونی شدن دوره پیش دبستانی می شود" موارد ذیل را به اطلاع می‌رساند: با توجه به تاکیدات بنیانگذار راحل جمهوری اسلامی در وصایای گرانقدرشان که فرموده اند " از امور بسیار با اهمیت و سرنوشت ساز، مسئله مراکز تعلیم و تربیت از کودکستان ها تا دانشگاه است " و بیانات مقام معظم رهبری در دیدار وزیر،معاونان و مدیران آموزش و پرورش سراسر کشور در تاریخ 3/5/86 که می فرمایند: ما می‌خواهیم آن کسی که از آموزش و پرورش خارج می‌شود بعد از ۱۳ سال، حالا که پیش دبستانی هم هست، می‌شود ۱۳ سال،انسانی باشد با برجستگی‌های اخلاقی،برجستگی‌های فکری و مغزی و با تدین. یک چنین انسانی می‌خواهیم." باید عنایت داشت که مقام معظم رهبری به صراحت بر ۱۳ سال بودن آموزش و عنوان پیش دبستانی تاکید نموده اند، افزون بر این توسعه دوره پیش دبستان در اسناد بالادستی کشور از جمله نقشه جامع علمی کشور و سند تحول بنیادین آموزش و پرورش قرار گرفته است.

بیمه طلایی فرهنگیان و کاستی های آن

مهدی بهلولی،روزنامه شرق،16 خرداد 92

در میان کارهایی که در چهار سال ریاست حاجی بابایی بر وزارت آموزش و پرورش دولت دهم انجام پذیرفت شاید بتوان راه اندازی بیمه ی طلایی فرهنگیان را کاری بایسته و سودمند دانست. این سخن البته به معنای چشم پوشیدن بر کم و کاستی های این برنامه نیست اما می توان پذیرفت که اجرای بیمه طلایی،در کل،برنامه ای است که رضایت نسبی فرهنگیان را با خود به همراه داشته است. گرچه این بیمه در سه سال نخست،تنها فرهنگیان شاغل را دربرگرفت و فقط در سال پایانی- آن هم البته با تفاوت های جدی در خدمات دهی- شامل فرهنگیان بازنشسته نیز گردید. ولی پس از گذشت چهار سال از اجرای این برنامه،چه بسا بتوان گفت که هر چه از از دیگر کاستی های بیمه طلایی فرهنگیان این است که سقف این بیمه برای خدمات دندان پزشکی،زایمان و کمک هزینه ی عینک،چهار سال است که ثابت مانده است. با این که از چهار سال پیش تاکنون می توان گفت این هزینه ها دو- سه برابر شده اما کمک هزینه ی دندان پزشکی 200 هزار تومان،کمک هزینه ی زایمان یک میلیون و کمک هزینه ی عینک پنجاه هزار تومان ثابت مانده است. بگذریم از این که شمار مراکز درمانی ای که با بیمه طلایی قرارداد دارند نیز،آنچنان بالا نیست و من خود بارها،در این مورد از زبان فرهنگیان گلایه ها شنیده ام. اما از دیگر کاستی های اساسی این بیمه این است که بایستی هر سال تمدید شود و به عنوان یکی از حقوق بیمه ای فرهنگیان درنیامده است. به سخن دیگر،فرهنگیان هر سال امکان این را می دهند که این بیمه در سال آینده تمدید نگردد.

آموزش و پرورش و بیماری های اجتماعی

محمد رضا نیک نژاد،روزنامه آرمان،۸/۳/۹۲

(این یاداشت با نام "پیشگیری از استعمال دخانیات در آموزش و پرورش، خوب یا بد؟!" چاپ گردید)

زنگ که به صدا در آمد،امیر تا دم دفتر دبیران همراهم شد و کمی که از کلاس دور شدیم،گفت"آقا شمار فراوانی از بچه های کلاس،پس از پایان مدرسه به قهوه خانه ای در این نزدیکی می روند و گروهی قلیان می کشند. هر چه با آنها حرف می زنم گوششان بدهکار نیست. می توانید بی آن که نام مرا بیاورید،به بهانه ای درباره بدی ها و آسیب های قلیان برایشان حرف بزنید؟ شاید سخن شما بر آنها اثر بگذارد. از نام هایشان پرسیدم، چیزی نگفت اما از رفتار و سخن هایش چنین بر می آمد که بخش بزرگی از آنها این سرگرمی! را برای دور هم بودن و تفریح برگزیده اند. با یکی از بچه های ورزشکار سوم ریاضی نیز گپ و گفتی داشتم که لا به لای گفتگو، با برشمردن نام برخی از بچه های کلاس،ناکید کرد که بیش از هشتاد در صد هم کلاسی هایش در گیر کشیدن قلیان و سیگارند. در میان نام ها، دانش آموزانی را نام برد که شگفت زده و غمگینم کرد. بچه هایی با سطح درسی و اخلاقی بالا!

در چند روز گذشته نیز" دکتر محمدرضا مسجدی دبیرکل جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات با اشاره به اینکه چند سال پیش سن مصرف سیگار بین 14 تا 16 سال بود، گفت”اما متاسفانه اکنون سن مصرف سیگار به حدود 12 سال رسیده است. همچنین مصرف قلیان در میان دختران دبیرستانی و دانشجوی ما رشد 20 درصدی داشته است. ایشان ضمن اعلام خبر اجرایی شدن طرح پیشنهادی "پاد" - یا پیشگیری از استعمال دخانیات- در آموزش و پرورش، عنوان کرد: بناست این طرح در مقطع ابتدایی و راهنمایی به اجرا دربیاید، البته بنا نداریم مباحث آموزشی

«هوشمندسازی» مدرسه‌ها و پرسش‌های فراوان

مهدی بهلولی،روزنامه اعتماد،12/3/92

گرچه هم اکنون دو- سه سال است که بحث هوشمندسازی مدرسه ها،به یکی از بخش های همیشگی سخنرانی های وزیر و بسیاری دیگر از کارگزاران وزارت آموزش و پرورش بدل شده،اما با نزدیک شدن به پایان دولت دهم، پرداختن به این موضوع و قلمداد نمودن آن به عنوان یکی از برنامه های اثرگذار و کامیاب آموزش و پرورش،از برجستگی بیشتری برخوردار گردیده است. در واپسین اظهار نظر از حاجی بابایی،وزیر آموزش و پرورش،"طرح هوشمندسازی 33 هزار مدرسه در کشور،یک انقلاب واقعی در آموزش و پرورش" دانسته شد. اما در مجموعه ی سخنان وزیر درباره ی هوشمندسازی مدرسه ها،ناسازواری هایی پرسش آفرین دیده می شود. برای نمونه حاجی بابایی،وزیر آموزش و پرورش،در تاریخ دهم دی ماه 91،در نشستی که با هزار فرهنگی در دانشگاه آزاد اسلامی گرمسار برگزارکرد گفت : "از 32 هزار مدرسه کشور که طی دو سال گذشته هوشمندسازی در آنها آغاز شده است، 6 هزار مدرسه در سال جاری هوشمند شده‌اند." اگر شش هزار مدرسه در ده ماه از سال 91 هوشمند شده باشند می توان گفت که میانگین ماهانه ی هوشمندسازی،چیزی نزدیک به 600 مدرسه است. اما درست هفت روز بعد و در تاریخ هفدهم دی ماه در نشست مشترک مدیران آموزش و پرورش مناطق نوزده‌ گانه شهر تهران،از زبان ایشان می شنویم : " بیش از 7 هزار مدرسه در سراسر کشور از ابتدای سال 91 هوشمند شده اند". یعنی در عرض هفت روز ،بیش از هزار مدرسه به شمار مدرسه های هوشمند ایران،افزوده گشت! که آشکارا با میانگین 600 مدرسه در ماه،اختلاف چشمگیری دارد.

درباره تعلیم و تربیت در ایران

عزت اله مهدوی، ص اندیشه روزنامه اعتماد،۱۲/۳/۹۲

هرازگاهی در زمینه آموزش و پرورش کتابی منتشر می‌شود. در یک نگاه کلی این کتاب‌ها را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد؛ کتاب‌هایی درباره مسائل و موضوعات جزیی و انضمامی که می‌توانند کاربرد‌هایی در داخل موسسات آموزشی داشته باشند یا حداقل به نوع دیگری از کنش‌های معمول، اشاره کنند. در این کتاب‌ها به اجزا و مولفه‌های دستگاه تعلیم و تربیت بذل عنایت می‌شود. در بخش اعظم آنها معرفی روش‌های برنامه‌ریزی آموزشی، شیوه‌های ارتقای مناسبات و تعاملات انسانی در محیط‌های آموزشی، روش‌های تدریس سنتی و نوین وکیفیت جامع آموزشی... صورت می‌گیرد. مولفان در این آثار باید‌ها و نباید‌هایی هم مطرح می‌کنند. کمتر کسی از این مولفان نقطه عزیمت فکری خود را نشان می‌دهد و حتی گاهی از یک دستگاه فکری فرضا غربی مجموعه‌یی از روش‌ها و شیوه‌ها را استخراج می‌کنند که با کلیت فکری حاکم بر این دستگاه انضمامی در حال فعالیت در تناقض است. بخش زیادی از این رفتار، معلول این حقیقت است که هنوز نقشه کاملی از این مجموعه، در واقعیتش (که در حال اجراست) تهیه نشده است و دستگاه تعلیم و تربیت در فضایی مه‌آلود زندگی می‌کند. نقشه‌ها و سند‌های ارائه شده نیز بیشتر گویای وضعیت مطلوب هستند.

کلاس روز پایانی سال

محمد رضا نیک نژاد، روزنامه بهار،ص آخر ۱۱/۳/۹۲

روز پایانی مدرسه است و معاونان و خدمت گزاران مدرسه در حال چیدن میز و نیمکت ها برای برگزاری آزمون های پایانی سال هستند. درس ها به پایان رسیده اند و آزمون های آمادگی برای ورود به روزهای امتحانی را گرفته ام. زنگ نخست با بچه های بازیگوش سال اولی کلاس دارم. به کلاس وارد می شوم و آنها یکی پس از دیگری با ناهماهنگی کامل از جای بر می خیزند و دوباره می نشینند. پس از خواندن نام ها و دریافت پاسخ"حاضر"چند بار پشت سر هم می گویم "کسی اگر در درس اشکال یا ایرادی دارد بپرسد؟ با همهمه ای پاسخ می شنوم" نه آقا، دیگه ولش کن! حال نداریم! بگید درس تموم شده تا بریم خونه! خوابمون میاد آقا، می خوایم بریم درس بخونیم!"