بودجه می‌توانست مشکل معلم‌ها را حل‌کند
هفته‌ای که برای معلم‌ها خوب نبود
گزارش از مطهره واعظی‌پور، روزنامه فرهیختگان،19 اردیبهشت 94
معلم‌های کشور برای چهارمین بار در یک سال گذشته در اعتراض به آنچه وضعیت نامساعد معیشتی، صنفی، منزلتی و آموزشی‌شان عنوان می‌کنند، دست به اعتراض زدند تا شاید صدایشان به گوش مسئولان برسد.
شاید بتوان به جرات گفت هفته معلم امسال خبرهای خوبی برای معلم‌های کشور نداشت؛ اول طرح رتبه‌بندی بود که با وجود مخالفت معلم‌ها با اجرای آن، اجرا شد و دوم اینکه خبر انتقال معلم‌ها به سایر دستگاه‌ها نشان داد که معلم‌ها حاضرند در هر سازمان دیگری به جز آموزش و پرورش کار کنند و این یعنی وزارت آموزش و پرورش معلم‌ها را ناامید کرده است.
اما مشکل معلم‌ها از روزی تشدید شد که دولت لایحه بودجه را به مجلس ارائه داد و از همان روزهای اول مشخص شد که آموزش و پرورش با کسری بودجه مواجه است، همین امر دلیلی شد که معلم‌ها دست به اعتراض بزنند، زیرا با دوهزار میلیارد تومان کسری بودجه قطعا نمی‌توان مشکلات معیشتی معلم‌ها را حل کرد.
محمدرضا نیک‌نژاد، کارشناس آموزش و پرورش دراین باره به فرهیختگان می‌گوید: «معلم‌های کشور با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند اما به‌نظر می‌رسد کمتر کسی می‌خواهد مشکل معلم‌ها را حل کند و طرحی مانند رتبه‌بندی معلم‌ها نمی‌تواند اعتراض آنها را خاموش کند؛ زیرا این اعتراض‌ها ریشه در گذشته دارد و با طرح‌های اینچنینی حل نخواهد شد، معلمی که در فقر و تبعیض زندگی می‌کند چطور می‌تواند با خیال راحت تدریس کند.»
او می‌افزاید: «اعتراض پنجشنبه معلم‌های کشور به صورت سراسری در 30شهر کشور انجام شد و معلم‌ها در این اعتراض به وضعیت معیشتی خود و همچنین وضعیت مدارس کشور اعتراض کرده‌اند؛ زیرا در حال حاضر 65 درصد مدارس کشور ناایمن هستند و چهارمیلیون دانش‌آموز در معرض خطر ریزش آوار قرار دارند؛ اما متاسفانه به این موضوع هم توجه نمی‌شود.
نیک‌نژاد عنوان می‌کند: «خوشبختانه در دولت تدبیر و امید تجمع معلم‌ها به رسمیت شناخته می‌شود و برعکس دولت‌های نهم و دهم که به‌شدت با تجمع برخورد می‌کردند، در دولت آقای روحانی حداقل با تجمع‌کننده برخورد نمی‌شود و این تجمع‌ها بدون هرگونه برخوردی انجام می‌شود.»
تجمع سکوت
معلم‌های سراسر کشور به صورت فراگیر روبه‌روی سازمان آموزش و پرورش شهر خود اعتراض کردند تا بتوانند مشکلات خود را به گوش مسئولان برسانند.
الهام شریفی، معلم مقطع دبیرستان در شیراز به فرهیختگان می‌گوید: «پنجشنبه گذشته بیش از هزار و 500 معلم در اعتراض به شرایط سخت کاریشان دست به اعتراض زدند تا شاید بتوانند شوق تدریس را به آموزش و پرورش بازگردانند.»
او می‌افزاید: «بی‌انگیزگی به دلیل وضعیت بد معیشتی، شلوغی کلاس‌های درس و حجم بالای کتاب‌هایی که غیراستاندارد هستند ازجمله مشکلاتی است که معلم‌ها به آن اعتراض داشتند، البته تبعیضی که از لحاظ حقوقی و شرایط استخدامی بین معلم‌ها و سایر سازمان‌ها نیز وجود دارد از دیگر مشکلات آموزش و پرورش است. براساس کدام قانون برای اینکه معلمی افزایش حقوق داشته باشد باید مقاله، کتاب و... چاپ کند یا اینکه کدام سازمان و دستگاهی برای افزایش حقوق کارمندانش چنین شروطی را دارد که آموزش و پرورش برای معلم‌ها گذاشته است.»
شریفی در مورد اجرای طرح رتبه‌بندی معلم‌ها عنوان می‌کند: «اگر اصلاحاتی در این طرح انجام شود می‌توان گفت که طرح خوبی است، اما با شرایط کنونی دردی را دوا نمی‌کند.»
وزارت آموزش‌و‌پرورش روزهای سختی را می‌گذراند، بودجه‌اش مشکلات معیشتی معلمان را حل نمی‌کند، مدیریت منابع انسانی به سختی صورت می‌گیرد، نیروهای مازاد حاصل اشتباهات دولت قبل تبدیل به معضل شده‌اند، مدیران آموزش و پرورش تصمیمات اشتباهی همچون طرح رتبه‌بندی را به اجرا می‌گذارند و معلمان هر روز به جای اینکه فکر و ذهن‌شان به آموزش و تربیت دانش‌آموزان مشغول باشد، از یک‌سو به شغل دوم و سوم‌شان مشغول هستند و از سوی دیگر به برگزاری تجمع و اعتراض صنفی.
