بطحایی و راه های رفته گذشته!


محمدرضا نیک نژاد، ص مدرسه روزنامه اعتماد، یکم شهریور ماه 96
(این یادداشت به نام "ارتباط خوب بطحایی با سازمان برنامه و امید به بهبود وضع نابسامان آموزش و پرورش" در روزنامه منتشر شد و همچنین بخش هایی از آن حذف شد.)
سید محمد بطحایی عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت دوازدهم را به دست آورد. با توجه به تجربه رای اعتماد به وزیران پیشنهادی آموزش و پرورش، بی گمان رای مجلس به بطحایی از سیاسی ترین رای های چند دوره گذشته است. دست کم در مقایسه با دو وزیر آموزش و پرورش در دولت یازدهم، یعنی فانی و دانش آشتیانی، هم سخنان بطحایی در جایگاه دفاع از خویش و هم سطح و چگونگی چالش های نمایندگان موافق و مخالف، در حد وزیر پر مخاطب ترین و بنیادین ترین وزارتخانه توسعه محور نبود و اما و اگرهای بسیار داشت. آن چه که بیش از هر چیز در معرفی او به عنوان وزیر و رای اعتماد نمایندگان به چشم آمد، تعیین وزیری بی دردسر و کم حاشیه برای دولت و حفظ وضع موجود در آموزش و پرورش از نگاه  جناح مخالف دولت بود. بی دردسر از این زاویه که بطحایی نه از نظر شخصیتی و نه از نظر جایگاه سیاسی- اجتماعی در دولت وزیری نیست که به خاطر گرفتاری ها و کمبودهای شدید نهاد آموزش بجنگد و هزینه بدهد. تیم اعتدال گرای دولت و یکی از پرچمداران مهمش یعنی نوبخت نمی خواست دوباره کسی مانند دانش آشتیانی موی دماغ دولت شود و بیرون از بودجه اندک و به شدت ناکافی نهاد آموزش، با بهره گیری از جایگاه سیاسی و نفوذ در لایه های گوناگون حکومتی 11 هزار میلیار تومان بگیرد و بخشی از دشواری های آموزش را سامان دهد و ... بگذریم! اما اگر بخواهیم به ناچار بر بی مهری های پیاپی و بی پایان بر آموزش و پرورش چشم بپوشیم و امیدمان را برای آینده نگهداریم، باید اندک دلخوشی مان را به سخنان و وعده های رییس جمهور در هنگام دفاع از بطحایی متمرکز کنیم. رییس دولت دوازدهم در سخنان خویش در اولویت قرار دادن نهاد آموزش را از برنامه دولت خویش دانست و گفت ".... تقویت زیربنای فکری برای اخلاق‌مداری و دین‌مداری جزو سفارش‌های اولیه است، توانمندسازی دانش‌آموزان، ارتقای منزلت معلمان و وضع معیشتی آنها از تاکیدات من است. من به وزیر وزیر پیشنهای آموزش و پرورش تاکید کردم که ورودی معلمان با گذشته باید متفاوت باشد. ما برای جامعه پیچیده آینده نیازمند به دانش آموزانی هستیم که جامعه را بشناسند و بتوانند از هویت و فرهنگ خود به خوبی دفاع کنند. نباید محفوظات را به آنها یاد داد، آنها باید همه علم و دانش را به گونه‌ای بیاموزند که در زندگی خود آن را به کار ببرند...."  اگر این سخنان را معیار و آغازگاه اصلاح در نهاد گرفتارِ آموزش بدانیم می توان امید داشت که بطحایی با پشتیبانی رییس دولت و البته به گفته خودش ارتباط دوستی با رییس سازمان برنامه و بودجه، امکان و زمینه ای بیابد برای  بهبود وضع نابسامان آموزش و پرورش! اما نکته نگران کننده و دردآور آن است که گرفتاری های آموزش و پرورش آن چنان است که نیازمند همکاری های میان سازمانی و فراسازمانی از سویی و همکاری و همدلی و بسیج درون سازمانی از دیگر سوست. پرسش این جاست که وزیر تازه تا چه اندازه توان بسیج نیروهای درون و بیرون ساختار آموزشی برای آغاز بهسازی در نهاد آموزشی را دارد؟ گذشته بطحایی چندان امیدی را بر نمی انگیزد و  بیش از هر چیز راه های رفته ی نه چندان کامیاب را به یادمان می آورد. امیدوارم چنین نباشد!  
http://yon.ir/DE8x9
http://etemadnewspaper.ir/Default.aspx?NPN_Id=791&pageno=8

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد