نگاهی موردی به برنامه های بطحایی در مجلس

محمدرضا نیک نژاد، کانال تلگرامی" کانال معلمان" و  تارنمای معلم ایرانی، 26 اَمرداد 96
بطحایی نخستین وزیر پیشنهادی بود که در مجلس به توضیح برنامه هایش پرداخت. وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش پس از شنیدن سخنان موافق و مخالف، در برنامه هایش بیش از هر چیز بر اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش تاکید کرد؛ سندی که از زاویه های گوناگون از جمله ابهام در هدف های کلی و حتی جزئی، زمینه ها و دست اندازهای فرهنگی- اجتماعی، امکانات و زمینه های سخت افزاری و نرم افزاری در نهاد آموزش و ... همچنان از بزرگ ترین دشواری های اجرایی آموزش و پرورش است. ابهام در اهداف سند و گستردگی و پیچیدگی زمینه های اجرای آن، همواره راه گریزی برای دست اندرکاران اجرایی از سویی و اهرم فشارِ مخالفان آن ها از دیگر سو بوده است. افزون بر این جایگاه سیاسی سند و حساسیت ویژه آن از زمان تصویب، همواره برای بسیاری از دست اندرکاران دستمایه ای بوده برای به سکوت کشاندن منتقدان. از این روست که وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در مجلس با بهره گیری از سند تحول "مهمترین برنامه پیش روی خود را حاکم ساختن گفتمان سند تحول بنیادین و فراهم آوردن استلزامات اجرایی برای آن خواند و تشکیل شورای ملی اجرای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، تهیه و تدوین کلیه زیر نظام های سند تحول، پایش و ارزیابی مستمر اجرایی گام های تحول" را از مهمترین برنامه های خویش. اما نکته این جاست که به علت های گوناگون از جمله چند اشاره بالا، دست کم تاکنون هیچ سنجه ای- به فرض وجود- برای ارزیابی میزان و چگونگی حرکت به سوی هدف های سند وجود نداشته و دور از ذهن است که پس از این نیز به وجود بیاید! از این رو تاکید بر اجرای سند به نوعی حرکت در تاریکی است و وعده ی سر خرمن!
 بطحایی "بازطراحی فعالیت‌های تربیتی و فوق برنامه بر اساس الگوی تربیت متوازن و تاکید بر تربیت اسلامی دانش‌آموزان، ترویج فرهنگ عفاف و حجاب ....." را از برنامه های اصلی خود بر می شمرد. بی گمان این بخش از گفته های ایشان برای به دست آوردن دلِ جناح مخالف دولت بود و تاکید بر حرکت بر خط حساسیت آن ها. اما با توجه به گرفتاری های پر شمار و بنیادین آموزش و پرورش و البته پیچیدگی های فرهنگی- اجتماعی و دگرگونی نسل ها و دیدگاه های تربیتی خانواده و حتی بخشی از حاکمیت، یک وزیر، آن هم در وزارتخانه ای گرفتار، تا چه میزان  می تواند در این راه گام بردارد و کامیاب باشد!؟ بی گمان پاسخ نا امید کننده است!
اما بطحایی در فراز دیگری از برنامه های خود با اشاره به دوستی اش با رییس سازمان برنامه و بودجه می گوید" از آنجا که معاون دکتر نوبخت بودم پیش از پذیرش کاندیداتوری وزارت آموزش و پرورش، از شخص ایشان قول تمام و کمال گرفتم و ایشان با بزرگواری و از آنجا که خودشان هم آموزش و پرروشی هستند قول دادند که همکاری کنند.  ایشان گفت به لطف خدای متعال این دوره از حیث اعتبارات و برنامه‌ها بهترین دوره آموزش و پرورش خواهد بود."  گمانی نیست که بخش مهمی از دشواری های نهاد آموزش، بودجه آن است و سرنخ در این بخش در دست دکتر نوبخت، اما با توجه به حرکت کشور در چارچوب اقتصادی مقاومتی، تاکید چندین باره ی دست اندرکاران دولت بر محدودیت منابع، نیاز آموزش و پرورش به دست کم دو برابر کردن بودجه، برای رضایت شغلی فرهنگیان و رسیدن به کیفیت آموزشی 13 میلیون دانش آموز و صدها گره مالی دیگر، تا چه اندازه می توان بر قول دکتر نوبخت حساب کرد؟ البته یادمان نرفته خردادماه گذشته که موضوع پرداخت حق الزحمه های آزمون های نهایی مطرح شد نوبخت با گلایه از دست اندرکاران آموزش و پرورش و با کنایه از واژه "گروگان گیری" برای طلب های چندین ماهه فرهنگیان استفاده کردند! و ...
به باور نگارنده به عنوان یک فرهنگی، سخنان بطحایی در مجلس دارای درونمایه های آموزشی محکمی نبود و بیش از آن که دشواری های این نهاد توسعه ای و راهکارهای برونرفت از آن ها را هدف قرار دهد، به گفتن کلیاتی بسنده کرد. امیدوارم نمایندگان مجلس همراستا با بدنه فرهنگیان با رد بطحایی زمینه برای حضور وزیر توانمندتری را فراهم کنند.
goo.gl/iWfTvf