آموزش و پرورش و فوق العاده ویژه کارمندان
محمدرضا نیک نژاد، روزنامه قانون، 30 فروردین ماه 95
(این یاداشت با نام " آموزش و پرورش و معیشت معلمان" در روزنامه به چاپ رسید.)
"وزیر آموزش و پرورش درباره پرداخت فوق‌العاده ویژه فرهنگیان، بیان کرد: برای کارکنان اداری که نتوانسته‌اند از رتبه‌بندی استفاده کنند طبق مصوبه دولت از اول فروردین 95 فوق‌العاده ویژه برقرار می‌شود که امیدواریم گامی برای جبران بخشی از تلاش آنها در ادارات باشد." (رسانه ها)
چند سالی است که گلایه های فرهنگیان از دستمزدهایشان و البته افزایش های گاه و بیگاه آن به یکی از موضوع های همیشگی رسانه ها تبدیل شده است حتی اگر این افزایش برای دیگر کارمندان دولت نیز باشد! "فوق العاده ی ویژه" کارمندان نیز از این دست افزایش هاست. اما داستان این فوق العاده ی ویژه چیست!؟ و چرا باز در رسانه ها برای فرهنگیان بیش از دیگر کارمندان خبر ساز شده است!؟
فوق لعاده ویژه کارکنان دولت با برگشت به " بند 10 ماده 68 قانون مدیریت خدمات کشوری و با افزودن واژه ی "در موارد خاص" از سوی مجلس و باز با توجه به عامل هایی مانند بازار کار داخلی و بین المللی، ریسک پذیری، تأثیر اقتصادی فعالیتها در درآمد ملی، انجام فعالیت و وظایف تخصصی و ستادی و تحقیقاتی و حساسیت کار – گروهی ازکارمندان- با پیشنهاد سازمان مدیریت و تصویب هیئت وزیران، برای حداکثر 25 درصد از مشاغل، در برخی از دستگاههای اجرائی در نظر گرفته خواهد شد."
اما دو نکته! همچنان که دیده می شود این افزایش، 25 درصد کل کارکنان دولت را در بر می گیرد و بنابراین ویژه کارمندان آموزش و پرورش نیست. دوم این که این افزایش تنها کارمندان ستادی آموزش و پرورش را در بر می گیرد و بخش آموزشی این وزارتخانه همچنان پابندِ رتبه بندی با همه اما و اگرهایش است. نیروهای ستادی آموزش و پرورش بنا به آمار مرکز پژوهش های مجلس کمی بیش از 120 هزار تن هستند. این کارمندان گرچه آموزش های معلمی را دیده و بیشتر آنها حتی در بخش آموزش کار کرده اند اما اکنون در بخش های اداری آموزش و پرورش مشغولند. سال گذشته که رتبه بندی فرهنگیان اجرا شد و توانست میانگین دریافتی فرهنگیان را نزدیک 200 هزارتومان افزایش دهد، کارمندان ستادی سامانه آموزشی را در بر نگرفت. آن چه که در این میان باید یادآوری شود آن است که بیشترِ این کارمندان دستمزدهایی "نزدیک" فرهنگیان دارند. "نزدیک" به این معنی که بخشی از دریافتی آنها تقریبا همان حقوق فرهنگیان است. اما بخش دیگر به خاطر داشتن "سِمت" اداری و البته مزایایی که دریافت می کنند فراتر از دریافتی معلمان می باشد. این تفاوت گاهی سبب شده است که برخی کارشناسان آموزشی وجودِ تبعیض میان حقوق بگیران خودِ آموزش و پرورش را نیز یادآور شوند. اما در کل این تفاوت آن چنان نیست که بتوان با آن زندگی معمولی ای را دستکم در شهرهای بزرگ و متوسط سامان داد. از این رو پرداخت فوق العاده ویژه برای کارمندان ستادی، گامی به سوی کم کردن شکاف دریافتی بخشی از کارمندان آموزش و پرورش با خط فقر خواهد بود که کاری مثبت ارزیابی می شود. اما نکته مهم و آزار دهند این جاست که چون دریافتی کارکنان آموزش و پرورش با استناد به بررسی مرکز پژوهش های مجلس در سال 93 از مجموع حقوق و مزایای دیگر کارمندان دولت کمتر است – مزایایی مانند بن خرید و هزینه رفت و آمد و هزینه ناهار، کمک هزینه مسکن و ... - درصد افزایش های سالانه و افزایش هایی مانند همین فوق العاده ویژه، افزایشی همپای کارمندان دیگر وزارتخانه ها و ارگان ها را تجربه نمی کنند و با چنین افزایش های یکسانی آن چه که بیشتر می شود شکاف دریافتی های این حقوق بگیران با دیگر کارمندان دولت و البته خط فقر نسبی در کشور است. این همان ریشه تبعیضی است که دهه ها فرهنگیان را آزار می دهد و به حس فقر و فرق میان آنان دامن می زند. اگر دست اندرکاران آموزشی به دنبال از میان برداشتن این تبعیض ریشه دار هستند باید در گام نخست در پی اجرای یک تبعیض مثبت برای فرهنگیان باشند. در صورت اجرای چنین تبعیضی پس از چند سال تفاوت دریافتی فرهنگیان با دیگر حقوق بگیران دولت از میان رفته و در افزایش های سالانه و همه گیر، می توان شاهد برقراری عدالت میان همه کارمندان دولت و از آن میان حقوق بگیران آموزشی باشیم.
http://ghanoondaily.ir/daily/detail/66167/آموزش-و-پرورش-و-معیشت-معلمان-
