دولت برای دوره ی پیش دبستانی هزینه کند

مهدی بهلولی،روزنامه شهروند،19 شهریور 93

در چند روز گذشته، شاهد گردهمآیی اعتراض آمیز شماری از مربیان پیش دبستانی روبروی وزارت خانه ی آموزش و پرورش بودیم. به نقل از خبرگزاری ایلنا،معترضان " به صدور بخشنامه اخراج مربیان پیش دبستانی،اجرا نشدن قانون تعیین تکلیف آنان،استنکاف دولت از تخصیص ردیف بودجه استخدامی و توهین آقای عسگری آزاد،معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس جمهور در صحن علنی مجلس - که مربیان پیش دبستانی را بی‌سواد خوانده بود- معترض‌اند."  یکی از اعتراض کنندگان نیز به همین خبرگزاری گفته  :"تا زمانی که آقای فانی در جمع ما حاضر نشود و تکلیف استخدام ما را روشن نکند، به تجمع ادامه می‌دهیم."

  در برنامه درسی ملی،که سال گذشته به تصویب شورای عالی آموزش و پرورش رسید درباره ی دوره ی پیش دبستانی چنین آمده است : "دوره پیش دبستانی به دوره دو ساله رسمی و غیر اجباری اطلاق می شود که کودکان گروه سنی 5 و 6 سال را تحت پوشش برنامه های آموزشی و تربیتی قرار می دهد. برنامه های آموزشی و تربیتی این دوره و میزان حضور نوآموزان در مراکز پیش دبستانی،با توجه به ویژگی های کودکان منعطف و سیال است". اما از چندی پیش و از زبان برخی از کاربه دستان آموزش و پرورش در رسانه ها شنیده شد که دولت در نظر دارد که پیش دبستانی را در سال های آینده اجباری و البته پولی نماید. در واقع دولت هم می خواهد دوره ی پیش دبستانی را داشته باشد و زیر نظر خودش درباره ی آن تصمیم گیری کند و هم از زیر بار هزینه های مالی آن،و از آن میان استخدام نیرو،شانه خالی نماید. مربیان پیش دبستانی معترض کنونی،البته از این مسآله هم دارند آسیب می بینند که در ایران،دولت هایی که بر سر کار می آیند چندان به تصمیم ها و قول و قرارهای دولت های پیشین توجهی ندارند. دولت یازدهم،که یکی از شعارهای اصلی اقتصادی آن،کوچک تر کردن دولت است،با نگرشی صرفا اقتصادی به آموزش و پرورش می نگرد و در پی صرفه جویی اقتصادی هر چه بیشتر است. در حالی که آموزش و پرورش ایران در سنجش با حتی برخی از کشورهای منطقه،از نظر اقتصادی نهادی است بسیار فقیر. در ایران و در طول یک سال،چیزی نزدیک به 7-6 میلیارد دلار خرج آموزش و پرورش می شود اما برای نمونه در سال گذشته و در کشور ترکیه بیش از 52 میلیارد یورو،هزینه آموزش و پرورش شده است. وانگهی،به زبان زنده یاد دکتر حسین عظیمی،اقتصاددان سرشناس ایرانی،در سال 69 و در کتاب مدارهای توسعه نیافتگی در اقتصاد ایران : "اگر به واقع به دنبال توسعه ی اقتصادی جامعه هستیم،یکی از جاهایی که باید قویا و وسیعا مورد توجه باشد،مدارس ابتدایی و راهنمایی است [و هم اکنون می شود افزود : پیش دبستانی]. در اینجاهاست که باید پول خرج کرد،باید منابع را تخصیص داد،نیروی انسانی دلسوز را در مدارس به کار گمارد،به زندگی و به تعلیم و تربیت معلمان رسیدگی کرد و مدارس را به محل هایی تبدیل کرد که کودکان با ذوق و شوق به آنجا سرازیر شوند... مسآله این است که دولت باید به تفکری عمیق در جهت بازنگری و اصلاح الگوی تخصیص منابع خود بپردازد. این بازنگری،احتمالا به این نکته خواهد انجامید که دولت در برخی از بخش ها،آزادی های وسیعی را اعمال کند و شرایط فعالیت موثر و مفید بخش خصوصی در آنها را فراهم آورد. آن گاه منابع آزاد شده ی خود را به سوی استراتژی های توسعه،از زمره استراتژی های مورد بحث[ استراتژی توسعه ی اقتصادی با نگاه به تحول فرهنگی]معطوف کند."

 باری، دوره پیش دبستانی در جهان و به ویژه در کشورهای توسعه یافته،یکی از دوره های بسیار مهم به شمار می رود. از همین روست که می بینیم اغلب این کشورها،این دوره را کیفی و رایگان برگزار می کنند تا جایی که با وجود اجباری نبودن،درصد بالایی از مردم،کودکان خود را به این دوره ها می فرستند. از این رو،به نظر می آید که آموزش و پرورش بهتر است دست از برنامه پولی کردن پیش دبستانی بردارد و رفته – رفته و با اختصاص بودجه ی فراخوری که دولت و مجلس،در اختیار آموزش و پرورش می گذارند به جذب نیروهایی بپردازد که چندین سال است در این دوره مشغول به کار هستند. 

http://shahrvand-newspaper.ir/Default.aspx?NPN_Id=47&pageno=17#