سخنان فانی را جدی بگیریم

                        

                                مهدی بهلولی،روزنامه آرمان،26 خرداد 93

در این که آموزش و پرورش ایران،سال هاست با دشواری های اقتصادی،دست به گریبان است هیچ گمانی نیست. از ساختمان های فرسوده شمار چشمگیری از مدرسه ها و امکانات ناچیز علمی و ورزشی آنها گرفته تا حقوق پایین آموزگاران،همگی خبر از این کاستی های دیرینه می دهند. این دشواری البته خود را در مدرسه های دولتی بیشتر نشان می دهد. پر بیراه نیست اگر گفته شود که در مدرسه های دولتی،به دلیل کمبود بودجه،به جز تدریس کلاسی کتاب های درسی- آن هم اغلب با کیفیت نه چندان رضایت بخش- هیچ برنامه ی انگیزه بخش تفریحی،ورزشی،علمی و ...انجام نمی پذیرد. چندی پیش گزارشی خواندنی می خواندم از بردن دانش آموزان به موزه های هنری و تاریخی،و تآثیر مثبتی که این دست بازدیدها در روحیه پژوهشی دانش آموزان می گذارد. شوربختانه بیشتر مدرسه های ایران،آنچنان درگیر کاستی های اقتصادی و گرفتاری های روزمره اند که کمتر در اندیشه انجام برنامه هایی اینچنین اند.

 باری،راه و روش بهبود آموزش و پرورش هر چه باشد بی گمان از بستر واقع گرایی می گذرد. به سخن دیگر،گام نخست بهسازی آموزشی،پذیرش کمبود،کاستی و دشواری هاست نه چشم پوشیدن بر آنها و در عالم خیال سخن گفتن؛آنگونه که به ویژه از فرادستان آموزش و پرورش دولت دهم دیده می شد. از این رو می توان گفت که سخنان تازه علی اصغر فانی،وزیر آموزش و پرورش،که در مجلس شورای اسلامی،به برخی از واقعیت های آموزش و پرورش پرداخته،نزدیک تر به حل مساله و حرکت در راه درست دشواری های آموزش و پرورش می باشد : " حدود یک سوم دانش آموزان در حال حاضر در فضاهای آموزشی تخریبی نیازمند مقاوم‌سازی مشغول تحصیل هستند ... یکصد و سی هزار کلاس درس فاقد وسایل گرمایشی مناسب هستند...  99 درصد اعتبارات وزارت آموزش و پرورش به حقوق و دستمزد پرسنل اختصاص پیدا می‌کند و تنها یک درصد از این اعتبارات برای کارها و حوزه‌های دیگر باقی می‌ماند.   ما با همین بودجه یک درصدی بسیار اندک مجبوریم همه برنامه‌های خود از قبیل برگزاری مسابقات و جشنواره‌ها و برنامه‌های بهسازی نیروی انسانی، بهسازی فضای آموزشی و توسعه آن انجام فعالیت‌های پژوهشی و ارتقای کیفیت و خدمات را انجام دهیم... واقعا این مشکل جدی آموزش و پرورش است که به دلیل نبودن اعتبارات کافی معلمان و پرسنل ما انگیزه‌های برای افزایش مهارت ندارند. اختلال در نظام انگیزشی معلمان به شدت به کیفیت برنامه‌ها لطمه وارد می‌شود و به همین دلیل منتظر اقدام دولت و مجلس برای بهتر شدن وضعیت معیشتی معلمان است. "

 هم اکنون انتظار این است که نمایندگان مجلس و دیگر بخش های دولت،بیش از پیش،به بهبود وضعیت کنونی آموزش و پرورش توجه نموده و با همکاری با هم،بیشتر به رفع این دست کاستی های دردآور یاری رسانند. از سویی به نظر می رسد که کارگزاران فرادست خود آموزش و پرورش هم،بایستی با پاسخگو نمودن همه ی بخش های وزارت خانه،و از آن میان بخش های پژوهشی،و با پیوند هر چه بیشتر با بدنه آموزش،به تولید طرح هایی کارآمد بپردازند که به بهبود آموزش و پرورش یاری رسانند. شوربختانه آنچه که گهگاه دیده و شنیده می شود نشانگر این است که گویا دگرگونی جدیی در فضای اندیشگی و نیروی انسانی وزارت خانه آموزش و پرورش در دستور کار نیست. نباید فراموش کرد که بهبودی و پیشرفت یک سامانه،تا اندازه زیادی،با سازه های درونی درپیوند است. 

http://www.armandaily.ir/?NPN_Id=619&pageno=5

(این یادداشت با حذف بند پایانی آن در روزنامه به چاپ رسید.)