وزیر،نماینده ای باشد برای فرهنگیان

مهدی بهلولی،روزنامه جام جم،28 مهر 92

اگر بخواهیم آنچه که باید در آموزش و پرورش ایران رخ دهد را در یک عبارت کوتاه خلاصه کنیم بی گمان "بهبود آموزش" نخستین گزینه ای است که به ذهن می رسد. بهبود آموزش،خواسته ی همگان است،هم دانش آموزان و آموزگاران،و هم مردم و خانواده ها. اما شاید گفته شود که این عبارت،کلی تر از آن است که بتواند در عمل گره ای را بگشاید،و یا با معنای گسترده و فراگیری که دارد همه را یار خود خواهد ساخت و بنابراین بر ابهام ها هم خواهد افزود. با این رو نباید فراموش کرد که "بهبود آموزش" گونه ای یادآوری و تآکید است بر نابسامانی های فراوانی که آموزش و پرورش کنونی ما از آنها رنجور است،و درخواست دیرینه ای است بر توجه بیشتر همه ی فرادستان کشور به آموزش و پرورش.

 اما آنچه که از وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم انتظار می رود یاری رساندن به همین درخواست تغییر نگاه به آموزش و پرورش است. وزیر آموزش و پرورش،باید با دیدی واقع نگرانه و در پیوند با بدنه ی آموزش و پرورش گام بردارد. یعنی آنچه که در آموزش می گذرد و "هست" را بازتاب دهد و نه آنچه که دوست می دارد باشد را بگوید.

 وزیر آموزش و پرورش باید نماینده ی راستین فرهنگیان در هیآت دولت باشد و خواسته های بحق سامانه ی آموزشی کشور را به شایستگی پیگیری نماید- که البته این در دولت یازدهم و در میان وزیران کارکشته ی آن چندان کار آسانی نیست. وزیر آموزش و پرورش در گشایش گفتمان نو آموزشی،بایستی حتی پیش از ریاست محترم جمهور گام بردارد- که البته این نیز کار آسانی نیست،چرا که حسن روحانی،هم در پیش از انتخابات یازدهم ریاست جمهوری،و هم در نخستین روز مهرماه و در مراسم بازگشایی مدرسه ها،با گفتار و رویکردی نوین و به روز از آموزش سخن گفت و ایده های ارزنده ای را بیان کرد که پیش از این کمتر از سوی مسئولان شنیده شده بود.

 در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و در اصل 30 آمده است : " دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد" اما این روزها،که آمارهای شگفتی آور و میلیونی از افراد بی سواد کشور و کودکان بازمانده از آموزش به گوش می خورد،باید توجه بیشتر به این اصل در دستور وزیر آموزش و پرورش بنشیند. با این رو نباید از یاد برد که تعریف "آموزش و پرورش" و سواد،با گذر زمان،دگرگونی می پذیرد. روزگاری آموزش،در خواندن و نوشتن و شمردن خلاصه می شد اما هم اکنون،سخن و درخواست بیشتر نهادهای آموزشی و فرهنگی جهانی- همچون یونسکو- از همه ی کشورهای سراسر گیتی،"آموزش و پرورش کیفی" است. وزیر آموزش و پرورش باید مساله ی کیفیت در آموزش و پرورش و "شاخص" های جهانی تعریف کننده ی آن را پیش روی خویش بگذارد. این مسآله البته زمانی از اهمیت ویژه برخوردار می شود که به مساله "حق" و پیوند آن با آموزش و پرورش کیفی درنگریم- موضوعی که به نیکویی در سخنان حسن روحانی هم دیده می شود. در آموزش کیفی،پرورش انسانی حق مدار،و شهروندی که با حقوق مدنی خویش آشناست،یکی از شاخص های اساسی به شمار می رود.

 اما همانگونه که در بالا آمد وزیر باید بر پیوند خویش با بدنه ی آموزش و پرورش و خواسته ها و نگرش های آنها تآکید ویژه داشته باشد. یکی از نخستین و بهترین کارهایی که وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم می تواند انجام دهد شنیدن سخنان راستین آموزگاران است. یکی از ابزارهای کارآمد این کار هم،گشودن در ِ برخی از رسانه های خود آموزش و پرورش بر روی فرهنگیان می باشد. برای نمونه آموزش و پرورش هفته نامه ای دارد به نام "نگاه"،که به رایگان و با شمارگان بالا در میان مدرسه ها پخش می گردد. در چند سال گذشته،در برخی از شماره های این نشریه هشت صفحه ای،تا بیست عکس از وزیر دیده می شد! وزیر می تواند این فضا و رسانه های آموزش و پرورش را،که در آن تنها فرادستان آموزش سخن می گویند،در اختیار فرهنگیان بگذارد تا در آن به دیدگاه های خود  و به نقد گذشته و حال آموزش و پرورش بپردازند و برای آینده راهکار نشان دهند. این کار بر واقعی شدن گفتمان هر دو سوی داستان- وزیر و فرهنگیان- می تواند کارگر بیفتد. 

http://www.jamejamonline.ir/NewsPreview/1238136334053474597_%d8%a7%d9%88%d9%84%d9%88%db%8c%d8%aa-%d8%a7%d9%88%d9%84-%d9%85%d8%a7-%d8%b3%d8%a7%d9%85%d8%a7%d9%86%d8%af%d9%87%db%8c-%d9%86%db%8c%d8%b1%d9%88%db%8c-%d8%a7%d9%86%d8%b3%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%a7%d8%b3%d8%aa.html

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد