محمد علی نجفی : دوست داشتنی تر از پیش

مهدی بهلولی

روزنامه بهار،26 مرداد 92

این که نمایندگان مجلس،به هر دلیل،به محمد علی نجفی،نخستین وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش دولت یازدهم رآی اعتماد ندادند،رخداد تلخی است که خاطره اش تا سال ها در یاد آموزگاران خواهد ماند. نجفی،بی گمان،یکی از توانمندترین مدیران آموزشی کشور،و دوست داشتنی ترین وزیر میان فرهنگیان است- که البته با دفاع جانانه و هوشمندانه ی خود در مجلس،به نزد فرهنگیان،از جایگاه بالاتری هم برخوردار شد. نشان و گواه درستی این سخنان،البته موجی است که در چند روز گذشته در میان فرهنگیان در پشتیبانی و هواداری از ایشان پدید آمد. نجفی با پذیرش مسئولیت سنگین وزارت خانه ی سخت نابسامان آموزش و پرورش کنونی،که از کاستی ها و کمبودهای مادی و مدیریتی در رنج است،چندی انگیزه بخش فرهنگیان گشت. گزینش نجفی،که شخصیتی است پخته،فهیم،کاردان و باسواد،نشانه ی اهمیتی دانسته شد که حسن روحانی برای آموزش و پرورش قائل است و به راستی که روحانی با گزینش نجفی،به گزینی خود را به نمایش گذاشت. ناگفته نماند که پشتیبانی شگفت انگیز فرهنگیان از وی،خبر از اندیشه ای می دهد که در میان فرهنگیان جاری است.

نجفی،برنامه های خود را در سیزده بند کلی به نگارش درآورد که در میان آنها،مواردی دیده می شود که از دلخواست های دیرینه ی بسیاری از فرهنگیان است : تبدیل مدرسه به اصلی‌ترین کانون تعلیم و تربیت و همچنین ارتقاء جایگاه‌ و نقش آن در توسعه جامعه محلی با افزایش تدریجی دامنه اختیارات متناسب با این کارکردها... طراحی نظام واگذاری اختیارات اداری و اجرایی در راستای کاهش تمرکز با تاکید بر تقویت نقش شورای آموزش و پرورش استان‌ها، مناطق و مدارس متناسب با مقتضیات آموزشی و افزایش کارآمدی شوراهای درون مدرسه (شورای معلمان، شورای دانش‌آموزی) و گروه‌های آموزشی با تفویض برخی از اختیارات اداره و مدرسه به آنان و فراهم آوردن زمینه مشارکت بیشتر ایشان در فرآیند تعلیم و تربیت... محقق ساختن دسترسی معلمان به تجارب خلاق و سازنده در ایران و جهان با استفاده از ظرفیت‌های فن‌آوری‌های نوین... برنامه‌ریزی برای اجرای بند ج ماده ۱۹ قانون برنامه پنجم در خصوص اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی مبنی بر تقویت گویش محلی و ادبیات بومی در مدارسگسترش ارتباط و تعامل با تشکل‌های صنفی فرهنگیان و نهادهای مدنی و انجمن‌های علمی فرهنگیان و تقویت نقش و جایگاه آنها در فرایند تصمیم‌سازی و انتقال مطالبات،انتظارات و ایده‌های فرهنگیان به مدیریت آموزش و پرورش." ناگفته نماند که هم گزینش نجفی و هم برنامه های وی،هم سویی بالایی داشت با سخنان حسن روحانی در پیش از انتخابات ریاست جمهوری. و شگفت این که برخی نمایندگان مجلس،پنداری چنین نکته ی آشکاری را درنیافتند و به برخی از دیدگاه های مشترک نجفی و روحانی خرده ها گرفتند! برای نمونه حسن روحانی در تاریخ سیزدهم خرداد و در گفت و گو با پایگاه خبری آفتاب گفته بود : " من قبول دارم هر نظام اجتماعی و سیاسی‌ای تأکیدات ایدئولوژیک و سیاسی روی آموزش و پرورش دارد،ولی در کشور ما نگاه سیاسی و ایدئولوژیک به آموزش و پرورش خیلی شدید است. خیلی‌ها دوست دارند کاستی‌ها و ناکارآمدی‌ها در بقیه عرصه‌ها را با تغییر ذهنیت فرزندان مردم در مدارس جبران کنند. برخی فکر می‌کنند نظام آموزشی کارکرد اولش در خدمت دستگاه سیاسی بودن است،ولی این‌طور نیست. دولت و دستگاه سیاسی اگر در عرصه‌های دیگر ناکارآمد باشند،قادر نیستند از طریق آموزش تصور مردم را تغییر دهند و در سال‌های گذشته هم نتوانسته‌ایم این کار را انجام دهیم...این خیلی بد است که در نظام آموزش و پرورش ما به کلیه دست‌آوردهای علوم در زمینه تعلیم و تربیت،برنامه درسی و سایر حوزه‌های مرتبط با دیده شک و تردید نگاه می‌کنند گویی این‌ها هیچ نسبتی با آموزش و پرورش ایران ندارند. از یک طرف تمام دست‌آوردهای علوم تربیتی و برنامه‌ریزی درسی جدید جهان را نفی می‌کنند و از طرف دیگر به شدت بر طبل هوشمندسازی که دست‌آورد ابزاری و سخت‌افزاری دنیای جدید است می‌کوبند. این مسأله از سیاسی دیدن آموزش و پرورش ناشی می‌شود."

"

باری از شگفتی های روزگار ما هم یکی همین که کسانی که نجفی را متهم می کردند که ایشان،آموزش و پرورش را سیاسی اداره خواهد کرد با تآکید نادرست بر گرایش های شخصی سیاسی نجفی، و با نگاه و نگرشی "سیاسی"،به یکی از شایسته ترین وزیران پیشنهادی دولت یازدهم رآی ندادند!

اما یک نکته روشن است که اگر حسن روحانی بخواهد بر عهد خود با مردم،و از آن میان با فرهنگیان،پایدار و استوار بماند- که البته چنین می نماید و در واپسین سخنان خود در مجلس نیز دوباره بر آن پای فشرد- نمی بایستی سخنان خود در پیش از انتخابات در باب آموزش و پرورش را از یاد ببرد. از این رو انتظار این است که ایشان در گزینش دیگر خود نیز،کسی را برگزیند که بیشترین هم سویی با نظرات آموزشی خودش و برنامه های پیشنهادی محمد علی نجفی را داشته باشد؛نظرات و برنامه هایی که با بسیاری از دلخواست های فرهنگیان نیز هماهنگ و همراستا هستند.

http://baharnewspaper.com/News/92/05/26/17140.html

نظرات 2 + ارسال نظر
مریم دوشنبه 28 مرداد‌ماه سال 1392 ساعت 12:31 ق.ظ

بنده بعنوان یک همکار اصفهانی با 20 سال سابقه کار همگام با دیگرفرهنگیان کشورهیچ وقت این ظلم نمایندگان را نخواهیم بخشید.البته هر چند این نماینده ها سبب خیر شدن.
اول اینکه نجفی هم مث عارف محبوب دل ها گشت.
دوم این که یه سمت باکلاس نصیبش شد. اما درحق ما فرهنگیان ظلم کردندو به فرزندان این آب و خاک خیانت .مطمئن باشند که سزای این رفتار ناجوانمردانه را ان دسته از نمایندگانی که نظر فرهنگیان را نادیده گرفتند، خواهند خورد. من هر وقت به این مسئله فکر می کنم و یاد می آید فقط لعنتشان می کنم . با آمدن ایشان به اعتبار و ارزش وزارت افزوده می شد ومعلمان احساس شخصیت می کردند شما ببیند به لحاظ تیپ و منش اخلاق از همه وزرا یک سروگردن بالاتر بود وجود ایشان در وزارت خط بطلان بر دوران سیاه پوپولیستس و عوام فریبی بود. اما افسوس که گاهی ارزشمندی و گوهری قربانی حقارتها و عقده های عده ای هتاک میشود.سنگ خارا چه اگر کاسه زرین شکند/ قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود

مزیم دوشنبه 28 مرداد‌ماه سال 1392 ساعت 12:33 ق.ظ

سنگ خارا چه اگر کاسه زرین شکند/ قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد